Vakantie voorbij, zomer nog niet!

De afgelopen maanden, waarin uw redakteur het even wat rustiger heeft aan gedaan, zijn nu voorbij. De zomer is nog in volle gang. Die heeft geen rustpauze genomen, al is het zo nu en dan wel wat wisselvallig en soms ook best nat. Er is in deze periode nog wel van alles gebeurd, maar dat gaan we niet allemaal benoemen. Want dan wordt het wel een heel lang verhaal. De hevige stortbuien op diverse plaatsen, zoals Limburg, België, Duitsland en ook hier in het noorden, noemen we wel even. Vanwege de overlast, dodelijke slachtoffers en de enorme schade.

Het verenigingsleven.

Er is de laatste tijd veel meer mogelijk geworden. De veiligheidsmaatregelen zijn niet meer zo streng. Maar heel veel staat er nog niet “in den regioagenda”. Dat zal mogelijk wel komen. De ruilbeurs, georganiseerd door onze regio, stond en staat wel op de planning.

Goed, het is nog wel wat vroeg, het is nog lang geen september, dat weet ik ook wel, maar dan hebben we het er maar staan. Kunnen we het ook niet vergeten. Hopelijk komt er vóór deze datum nog een aankondiging van een regiobijeenkomst. Houdt daarom ook maar steeds uw  eigen mailbox in het oog.

Het openbare leven.

De “versoepelingen”, die het demissionaire kabinet had aangekondigd werden in heel Nederland dankbaar ontvangen. Eindelijk verlost van de knellende beperkingen en van “het mondkapje!”. Maar helaas was toen wel gelijk weer het “hek van de dam” want het aantal met Covid-19 besmette personen steeg in korte tijd schrikbarend. Beperkende maatregelen moesten toen hals over kop weer worden ingevoerd. De anderhalve meter kwam weer terug.

Deze maatregel is en wordt nog immer van harte aanbevolen! Het gevaarlijk virus is nog niet teruggedrongen. Het is er dus nog steeds. Gelukkig gaat de vaccinatie ook maar door! Voor vakantiegangers is het er niet gemakkelijker op geworden. Je moet goed kijken welk vakantieland veilig is om naar toe te reizen. Als zo’n land dan plotseling onveilig is geworden heb je een quarantaine-probleem. Bovendien is het nog maar de vraag of je een ander land zo maar binnenkomt. Nederland kleurt immers ook helemaal rood!

Nog wat beleefd?

Ja, een paar zaken om met u te delen. Wij hebben de afgelopen maanden heel veel plezier beleefd aan de zang van de “zwarte lijster”, beter bekend als de merel. Het stel heeft op zijn minst drie keer een nest jongen groot gebracht. In de tussentijd, dat ma merel op de eieren zat, moest pa natuurlijk het territorium verdedigen. Met zijn indrukwekkende zangtalent. Dat bracht hij ten uitvoer op diverse plaatsen. Altijd vanaf een hoge (uitkijk)post.

Zo zit hij hier in het allerhoogste topje van de perenboom. Daar zat hij heel graag. Maar ook wel eens op het daaronder liggende dak van onze schuur, zowel aan de linker (foto) als aan de rechterkant. En maar zingen! Van ‘s morgens tot ‘s avonds. (04.45 uur tot 22.30 uur). Er kwam soms geen eind aan. Nu wel. Het is nu over.

Dit is een foto van een wel heel erg uit de kluiten gewassen langstekelige distel. Het exemplaar stond er de afgelopen winter al. Toen gebeurde er natuurlijk niets. Geen idee dat het mogelijk wel eens een tweejarig exemplaar zou kunnen zijn. Nou, dat was íe wel!  De afscheiding van de “pluimveekamp” is, inclusief het schrikdraad 2 meter hoog. Daar komt deze venijnig stekende plant nog wel wat bovenuit. Het was met al die paars-bloeiende distelbloemen nog wel even leuk en spannend. Het vrouwtje van ons koppeltje witoog eendjes heeft er zelfs dit jaar haar tweede nest onder geprutst. Dat was eerst even goed zoeken! Venijnig prikken ook toen de eieren er onderweg moesten. Maar toen deze plant massaal uitgebloeid raakte en begon te “pluizen”, heb ik hem maar rap opgeruimd!

Nog andere spannende dingen?

Een tijdje geleden heeft onze toenmalige commissaris van de koningin, Dhr. H.Wiegel, de eerste paal geslagen voor het hoge hek, dat wolven uit onze provincie moet tegenhouden.

Het hek op deze foto is niet zo’n hek, maar een dierentuin hek. Zoiets moet de wolven binnenhouden. Het grote, kilometerslange hek, dat rondom onze provincie zal komen, is anders.  Het buigt bovenin naar buiten, is zo hoog, dat herten en reeën er met gemak overheen kunnen. Aan de onderkant zijn de mazen van het gaas dusdanig van grootte, dat kleinwild er met gemak doorheen kan. Waarom moet er in Fryslân nou zo’n hekwerk worden geplaatst? Ik zet mijn gedachten daarover even voor u op een rijtje. Want nu nog niet, maar op lange termijn kon het wel eens met de wolven uit de hand gaan lopen.

Nu zijn het er nog maar een paar. Zo nu en dan worden er hier en daar wat schapen geroofd. Op de Veluwe zal best wel een aantal slachtoffers onder het daar levende wild vallen. Waar we echter nooit bij stilstaan is wat er gebeurt op lange termijn! Dat kun je natuurlijk ook niet helemaal voorzien. Maar kijk bijvoorbeeld maar eens naar de steenmarter, die koste wat kost beschermd moest en moet worden. De gevolgen daarvan zijn de laatste jaren duidelijk geworden bij de bescherming van weidevogels. Er was immers geen beschermen aan! We komen intussen in de steenmarters om!

Nogmaals, nu nog niet, maar op termijn moeten we al onze gedomesticeerde landbouw-/hobby-huisdieren intensief gaan beschermen. Ik geef een aantal voorbeelden:

                                                      

                                                      

                                                      

                                                       

                                                     

 

Al dat soort dieren en misschien nog wel een paar meer, loslopend in weilanden, rondom huizen, boerderijen en in kinderboerderijen zijn potentiële prooien voor een grote roedel wolven uit de buurt!

Natuurlijk, ik weet het ook wel. Dit plaatje is doemdenken!! Maar als we niets doen en de populatie als maar laten uitdijen, net zoals in ons buurland Duitsland, dan ontstaan er gevaren! En eerlijk is eerlijk, later is echt te laat! Even in herinnering roepen, de sprookjes, die al héél lang worden doorverteld.

                                                              

Zo is daar het sprookje van Roodkapje en de Wolf, de Wolf en de 7 Geitjes en de Wolf en de drie biggetjes. Allemaal sprookjes. Maar deze zijn ooit door iemand bedacht en verteld. Maar was dat een “uit den duim gezogen” verhaaltje of zat daar toen een zekere kern van waarheid achter?

Zo, genoeg over de mogelijke dreigingen rondom de toename van de wolvenpopulatie.

Daarom nog even dit:

Namens het bestuur, Sytse Buursma, regioredakteur.

De volgende bijdrage is rond 15 augustus.

 

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *