Kriebels, uil en Sint.

30-11-’18

Harken, harken, harken!

                                 

                                   

Eigenlijk maakt het natuurlijk nu niet zo veel meer uit welke hark u gaat gebruiken om al het afgevallen blad op te gaan ruimen. Misschien ben ik ook nog wel wat ouderwets en hebt u allang een moderne bladblazer (om het bij de buren in de tuin of onder de heg door bij de gemeente te deponeren) Maar het kan natuurlijk zijn dat u die moderne bladblazer ook andersom kunt gebruiken, door hem in de zuig stand te zetten. Dan kan betrekkelijk eenvoudig al het opgezogen blad in de groene container worden gelost! Bladeren op het gazon schijnt niet zo heel bevorderlijk voor de grasmat te zijn, bladeren tussen planten struiken daarentegen schijnt een goede bescherming tegen de vorst te zijn, vooral voor de wat vorstgevoelige soorten. Hoe dan ook, we zijn er om deze tijd van het jaar maar weer heel druk mee. Het weer zat ook flink mee, het was een tijd lang mooi rustig herfstweer! De meteorologische winter gaat binnenkort beginnen.

De herfst van 2018 is de zonnigste herfst gebleken, nog nooit waren er zo veel zonuren gemeten. Inderdaad, we hebben wel eens veel meer nattigheid  in de herfst gehad. De voorspelde lichte sneeuw is een fenomeen dat vaker voorkomt bij een noordoostelijke wind, zoals die van de middelste week van afgelopen november en in Drenthe had Emmen de primeur. Voor de Sint was het de laatste dagen van november wat nattig, winderig en minder prettig om op de daken te moeten rijden.

 

Kriebels voor mensen.

Het eten van insekten is nog niet zo’n heel groot succes in ons land. In Aziatische landen kun je op elke hoek van de straat zulke schalen met al dan niet gefrituurde of gebakken kriebelbeestjes tegen komen en deze worden per portie aan de voorbijganger verkocht. Daar is het een lekkernij, op de foto is te zien dat er zelfs wat groente door is gemengd, om het nog smakelijker te maken. In westerse landen komt het eten van insekten nog maar heel langzaam van de grond. Wij zijn dat niet gewend en omdat het er nog steeds uitziet als een portie insekten, lokt het ook niet uit om daar eens lekker veel van op te gaan eten. Sommige insekten schijnen best lekker te zijn. Ze “smaken een beetje noot-achtig”, zeggen sommige mensen die ze hebben geproefd. Als er eens een goede kok het culinaire brein extra inventief en creatief zou gaan gebruiken en van een portie insekten een onherkenbare creatie ging maken, dan is er misschien nog wel een kans van slagen dat Nederland “kriebels” gaat eten. Ze zijn een zeer goede vleesvervanger vanwege de hoogwaardige eiwitten en ook veel duurzamer om te kweken.

Kriebels voor dieren.                                       

                                                

Een groot Nederlands mengvoederbedrijf gaat samenwerken met een eveneens Nederlands bedrijf dat insekten kweekt, een insekten kweekbedrijf en die laatste categorie bedrijven lijkt een beetje in opmars te zijn. Zoals in het gedeelte hierboven hebt kunnen lezen gaat het met de consumptie van insekten door mensen nog niet zo vlot, het is nu de bedoeling dat de insekten in een mengvoeder zullen worden verwerkt i.p.v. soja. Insekten bevatten hoogwaardige eiwitten, worden in ons land gekweekt en zijn dan dus veel duurzamer dan soja uit Noord en Zuid Amerika, waar veel bossen plat moeten om bouwland voor sojabonen te kunnen worden. Het bedrijf, dat de insekten zal gaan leveren, kweekt met de soldatenvlieg en de larven daarvan worden dan in voer voor kippen en varkens verwerkt. Voor het kweken van de betreffende insekten worden plantaardige reststromen gebruikt. Dat is een mooi woord voor groente-, en fruitafval. Zo snijdt het mes aan meerdere kanten, omdat het duurzamer is en verspilling voor een groot deel oplost/tegengaat.

Uil in de olmen.

Er is een proef gedaan langs de snelweg A7 in de buurt van Beetsterzwaag om het aantal verkeersslachtoffers onder uilen drastisch terug te dringen en zo o.a.de kerkuil beter te kunnen beschermen. Bermen van (snel)wegen zijn door hun diversiteit aan planten een goed biotoop voor muizen en (kerk)uilen jagen er graag, omdat ze daar ‘s nachts meestal verzekerd zijn van prooi. Helaas is het dan voor de vogels vaak moeilijk om het voorbijrazende verkeer te ontwijken. Door nu hoge “uitkijk”palen langs de bermen te plaatsen, waar de uilen naar hun prooi kunnen speuren en het voor hen op de lage hektometerpaaltjes onmogelijk te maken om daar op te gaan zitten, zouden ze veel minder vaak laag de weg over hoeven te steken. Met alle gevolgen van dien. De resultaten van deze proef zijn hoopgevend en wel dusdanig, dat er nu ook een proef in Noord Holland zal worden gedaan, eveneens langs de A7. Wat zou het mooi zijn als deze maatregelen op termijn overal langs de Nederlandse wegen zou kunnen worden gerealiseerd, net zoals de al veel geziene wildspiegels. Dat zou beslist heel veel  uilenlevens sparen!

Regio bijeenkomst

Op donderdagavond 22 november j.l. was er weer een regiobijeenkomst in Tijnje, alwaar helaas ook deze keer véél te weinig Friese regioleden naar toe waren gekomen. Er waren een paar meer dan de vorige bijeenkomst, maar het hield echt niet over en dat is natuurlijk sneu voor degene die een presentatie houdt en ook voor het organiserende bestuur. Hoe uit deze impasse te komen is een belangrijke vraag, die niet zo maar is op te lossen. Om publiek naar de zaal in Tijnje te trekken zal er zo nu en dan wat spectaculairs te horen en te zien moeten zijn, want de regioleden blijken nu niet meer te worden geprikkeld door weer een natuurfotograaf.

                                               

De betreffende natuurfotograaf Hendrik Timmer uit Beilen liet veel van zijn mooi gemaakte opnames zien, veel van vogels uit eigen omgeving en dat was hoofdzakelijk de provincie Drenthe. Grote en kleine vogels kwamen voorbij, zoals de kraanvogel en ondermeer de staartmees. Maar ook de putter, zomertortel, koekoek (in twee kleuren), wilde eend, krakeend, smient, kemphaan, visarend en de zeearend. Daarnaast vlinders (soms zeldzame) en krabben, die in de later op de avond vertoonde film, zelfs parend waren te zien. Spectaculaire beelden! Ook spectaculair waren de opnames van baltsende en eveneens parende kraanvogels, ook te zien in dezelfde film. Een mooie avond!

Voorzitter.

Onze voorzitter René de Velde Harsenhorst gaf eerder die avond aan, dat hij het door zijn drukker wordende werkzaamheden, steeds moeilijker is gaan vinden om zijn werk als regiovoorzitter daarmee te kunnen combineren. Hij wil dan ook heel graag in januari 2019 stoppen met deze functie en gaf aan dat er gezocht zal moeten gaan worden naar een opvolger. Overigens is de deadline niet helemaal strikt, want hij is absoluut bereid zijn eventuele opvolger grondig in te willen werken in deze baan. Mocht u zich als regiolid en lezer van dit verhaal geroepen voelen en mogelijk wel regiovoorzitter willen worden, je weet het immers maar nooit, zoek kontakt met de voorzitter of een ander bestuurslid, de adressen van het bestuur kunt u vinden in de werkbalk (onder het kopje bestuur) bovenaan de pagina.

Sinterklaas. 

Zoals u kunt zien waren de chocoladeletters, benodigd voor het maken van bovenstaand tekst, van een lekkere kwaliteit, want er missen zo nu en dan een paar hapjes uit!

Wij moeten toch even dit onderwerp bespreken, want ook sinds de officiële intocht in 2018 van de Goedheiligman is het wederom hommeles tussen de voor-, en tegenstanders en bijna slaande ruzie over de kleur van de hulpen. De ene groep vindt dat je deze eeuwenoude traditie niet koste wat kost moet gaan veranderen, de andere groep begrijpt daar dan weer helemaal niks van en vindt een optocht met verklede mensen, waarvan sommigen een zwartgemaakt gezicht hebben, absoluut niet kunnen. Zwarte Piet is discriminatie en grijpt terug naar het slavernijverleden. Als je dan aan deze beide standpunten fanatiek vasthoudt, als dan beide groeperingen de hakken in het zand zetten, is Leiden in last. Daarbovenop komt dan nog eens “het recht op demonstratie” en dat wil men dat het liefst doen waar al die kinderen bij zijn, die daar dan weer niks mee te maken hebben en daar ook helemaal niks van snappen. Kortom, een heleboel misère. Het gaat dus in feite om het verschil tussen “zwart en wit”. Raar dat dan het winkeliers-fenomeen “Black Friday”, (dat overigens het hele weekend duurt en overgewaaid is uit Amerika) door helemaal niemand wordt geboycot.

De kleur van het paard.

Als dan de strijdende kampen het absoluut niet eens kunnen worden over het zwart en het wit, zou het dan niet een geweldige oplossing zijn om dat dan te gaan doorbreken. Die zeer oude witte man, met zijn idioot lange haar en baard, die al een zeer lange tijd op een schimmel (=wit paard) door heel Nederland toert en ook nog daarmee over heel veel daken rijdt (trippel, trappel, trippel, trap) zou eigenlijk best op een zwart paard kunnen gaan verschijnen. Wat is er mis met een andersgekleurd paard?  Zijn jongere broer Sint Piter verschijnt immers in Grou ook al tijden rond 22 februari op een mooi zwart paard, een echt Fries paard nota bene! In onze provincie, maar ook soms ver daarbuiten lopen genoeg hele mooie zwartgekleurde Friese paarden rond, die absoluut heel geschikt zouden zijn om Sint Nikolaas te kunnen vervoeren.

                                                                                                                  
Zoals u ziet is de schimmel van de Sint het soms echt wel eens een beetje beu, het zwarte exemplaar heeft er, gezien zijn gezichtsuitdrukking, nu al heel veel zin in. Een zwart/wit exemplaar, zoals een zebra, zou een mooie tussenoplossing zijn. Daar hoeven mensen dus niet moeilijk over te doen, want dat dier is zowel zwart als wit! Maar deze dieren laten zich niet zo goed berijden. Schijnen bovendien erg nerveus te zijn tussen het publiek. Nee, dat wordt niks. Sinterklaas zal met die zwarte nog wel even flink moeten oefenen om op de daken (tegenwoordig al heel vaak voorzien van gevaarlijk gladde zonnepanelen) langs alle schoorstenen te kunnen komen. Hij zou ook nog kunnen proberen om op die Fries van Sint Piter te gaan rijden, want die loopt ook al weer wat jaartjes mee. Grou mag dan wel niet zo heel groot zijn, ervaring op de daken zal het dier vast wel hebben opgedaan. Hoe dan ook, als we, door gebruik te gaan maken van een anders gekleurd paard, de hele zwart tegen wit materie in den minne kunnen schikken en uiteindelijk kunnen oplossen, zou dat al een hele vooruitgang zijn. Bovendien hebben voor-, en tegenstanders al in Leeuwarden ook al wel eens met elkaar rond de tafel gezeten om e.e.a uit te praten, dus we gaan de goede kant op!

En dan nog even dit: 

 volgende bijdrage is rond 16 december of eerder

Namens het bestuur, Sytse Buursma, regioredakteur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *