Er valt al wel wat !

Agenda.

De agenda is leeg. De maatregelen om de corona verspreiding te beteugelen, heeft ook nadelige invloed op het verenigingsleven.

Herfst is begonnen.

Al hoe graag we het liever niet willen, ” ‘t is weer voorbij, die mooie zomer!” In het zuiden van ons land diende zich de eerste herfststorm al aan met héél véél neerslag en kapot-, en omgewaaide bomen. De hoeveelheid neerslag was daar evenveel in 24 uur als anders in een hele maand!

 

In onze provincie waaide het zo nu en dan ook stevig en viel er ook regelmatig een flinke portie water uit de lucht. Duidelijk, het is 21 september geweest; de herfst is officieel begonnen. Maar er kunnen ook nog wel mooie dagen tussen zitten! Helemaal droog zullen we het wel niet houden, want zo nu en dan is het best wel “wisselvallig”.

Zoals in de aanhef van deze bijdrage al staat: “Er valt al wel wat” en dat kun je best ook wel zien. Na een flinke portie wind uit het noorden lag er steeds meer afgevallen blad in het gras. Niet echt blij mee, maar het hoort wel bij deze tijd van het jaar. Gelukkig zijn de temperaturen overdag nog wel best redelijk. Er waren echter ook al een paar koude nachten bij, van zo rond de 5ºC en dat is best al fris!

Gevestigd.

In de provincie Drenthe, in het Drents-Friese Wold, leeft sinds november vorig jaar een wolf. Via DNA van de keutels is komen vast te staan, dat in dit geval om een mannelijk exemplaar gaat. Een reu dus. Het dier heeft een naam gekregen: GW 1261 m en is afkomstig uit Duitsland.

( Knap hè, wat ze tegenwoordig met DNA allemaal kunnen bewijzen!)  Als er zich gedurende 6 maanden een wolf ergens verblijft, heeft hij/haar zich officieel gevestigd. Het gaat ook snel met de wolven in Nederland. Op de Veluwe leeft nu een span met jongen. Er zou zich in een heidegebied onder Eindhoven nu ook een wolf zijn gaan vestigen. Het gaat daar vermoedelijk ook om een reu.

Pracht en praal!

Rondom deze tijd van het jaar zijn ze al weer op hun allermooist! Mijn 5 Belgische mandarijneend mannen! Waarom uit dat land? Omdat ik geen overdekt watervogelverblijf heb en leewieken daar nog is toegestaan. Waarom slechts alleen mannen en geen vrouwelijke exemplaren? Om twee redenen: met vrouwelijke mandarijnen er bij  krijg je veel meer onrust en kweken wil ik toch niet meer.

Dit zijn géén, in heel felle kleuren en met de hand geschilderde, drijvende houten klompjes. Als je dit plaatje ziet (eigen opname) geloof je je eigen ogen niet! Nee, het is ook niet in scene gezet, het is helemaal echt! Dit zijn 5 volwassen “mandarijnen”, heel vertrouwelijk en een lust voor het oog. Lastig zijn ze niet. Ze laten mijn overige 4 watervogels gewoon met rust. Nieuwkomers, zoals elke avond de twee invallende wilde eenden, die hebben het eerst even wat moeilijk. Die worden dan kortstondig achterna gezeten. Maar dat duurt nooit zo heel lang en dan is alles weer “koek en ei”. Maar dat lijkt maar zo. Want dat is nou ook weer niet helemaal waar, ze kunnen met z’n vijven nog best wel eens flink uithalen naar die twee wilden. Er is echter ruimte zat en tot stevige confrontaties komt het nooit. Het is, nogmaals kijkend naar bovenstaande foto, eigenlijk bijna onbegrijpelijk, dat er zo iets moois in de watervogelwereld bestaat. De allermooiste  en kleurrijkste eendvogels van de wereld en ze kosten bijna niets !! Je weet niet wat je meemaakt als dit groepje in slagorde op rij voorbij trekt, als was het een soort vlootschouw!

Er is meer mooi spul!

Het begin van de herfst is ook de tijd van mooie herfstbloemen, zoals de chrysant. Daarvan zijn er in de loop der jaren door de kwekers mooie kleuren en ook speciale vormen gekweekt. Die bijzondere modellen kunnen dan ook weer allerhande kleuren hebben. Hier een aantal voorbeelden en er zijn vast nog veel meer! Mooi hè?

Het gaat niet goed!

Als je de als maar stijgende cijfers van steeds meer besmette mensen ziet, mag je best de conclusie trekken, dat het beslist niet goed gaat. Nog beter, het gaat ronduit slecht! In een groot aantal gebieden in ons land zijn al veel strengere maatregelen tot stand gekomen. Gewoon omdat het gevaarlijk longvirus rondom telkens verder wordt verspreid.

Een van de meest belangrijke oorzaken van die verspreiding is het steeds minder in acht nemen van de gevraagde veilige afstand tot elkaar. Die 150 centimeter afstand houden is best wel héél belangrijk, maar blijkbaar ook heel gemakkelijk te negeren. Voor een deel komt dat natuurlijk, omdat we dat nog nooit zo dringend hebben moeten doen. We zijn dat van jongs af aan gewoon niet zo gewend. Bovendien zijn er mensen, die het allemaal maar onzin vinden. Zij zijn nog jong en kunnen er minder last van hebben, worden mogelijk eigenlijk bijna niet ziek van. Dus waar hebben we het dan over. Een grote groep supporters van een voetbalclub in Tilburg kwam bij elkaar om een wedstrijd op een heel groot Tv-scherm ergens op een plein te gaan bekijken.Er waren een heleboel enthousiaste supporters bij elkaar.  De onderlinge afstand was lang geen 150, eerder 15 centimeter. Hopelijk raken daarvan geen besmet. Erger nog, mogelijk merken ze er niks van en besmetten toch nog tientallen anderen; mogelijk wel kwetsbare anderen!

Waar de laatste tijd steeds op wordt gehamerd zijn een aantal standaard maatregelen, die we eigenlijk met elkaar zouden moeten volhouden, om nog verdere stijging van ziekenhuisopnames te helpen voorkomen. Waarom moet dat? Als je echt het virus krijgt en je krijgt daar ook goed last van, moet je maar afwachten hoe het met je afloopt!  Je komt er niet meer van af, wordt héél ernstig ziek en legt het loodje. Of, je komt er wel weer van af, maar moet bijvoorbeeld een jaar lang revalideren. Bewegen moet je dan leren. Praten en lopen moet  op gang komen. De rest van je leven heb je slechts minder dan 70% van je longcapaciteit over.

We leven in een vrij land, waar iedereen mag zeggen wat hij/zij wil. Een voorman van een populistische partij houdt zijn toekomstige kiezers voor, dat alle voorzorgsmaatregelen veel te ver gaan. Eigenlijk zijn die maar overdreven. Op die manier heb je als leider absoluut geen mededogen met Nederlanders die hun dierbaren hebben verloren. Of die nu zeer zwaar ziek zijn en op de IC liggen. Zulke denkwijzen zijn niet fair en doen eerder denken aan misplaatste stemmen- trekkerij!

Stop, genoeg ellende, daarom nog even dit:

Namens het bestuur, Sytse Buursma, regioredakteur.

De volgende bijdrage is rond 18 oktober.

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *