De meteorologische herfst is officieel begonnen en de dagelijkse temperaturen zijn gelukkig wat lager geworden want, man, man, wat was het af en toe heet. We gaan, nu we weer van start zijn gegaan met het schrijven op deze blog, nog even terugkijken. Want er heeft in die twee maanden, dat deze website niet werd bijgewerkt, natuurlijk nog wel het een en ander plaatsgevonden. In de 4e week van juli en de 4e week van augustus beleefden we met elkaar de ene na de andere hittegolf. De julimaand van 2019 werd wereldwijd de allerheetste maand met deze naam ooit! De voorafgaande junimaand werd ook al uitgeroepen tot de warmste maand juni sinds het begin van de metingen in 1880.
Deze pieken, van hoogste temperaturen ooit, zijn volgens wetenschappers de uitkomsten van de voorspellingen van de gevolgen van de klimaatveranderingen, door de mens veroorzaakt. Op de Zuidpool werd de kleinste zee-ijs omvang ooit gemeten. Daarnaast werd nog nooit eerder zo laat in het jaar een zo hoge temperatuur gemeten. Op 23 augustus was het kwik al weer gestegen boven de 25° C. Daarna volgden nog 4 tropische dagen op rij en dus werd het opnieuw een hittegolf en dat was sinds 1900 nog nooit zo laat voor gekomen. Eindhoven ging de thermometer naar 34,3° C. Zelfs op de Waddeneilanden werd het heet! Vlieland 30° C. Terschelling 31,3° C.
Wat kun je het allerbest doen, als de middagtemperaturen vér uitstijgen boven de lichaamstemperatuur van normale mensen zonder koorts? Gewoon rustig blijven en je nergens wat van aantrekken. De linkerfoto geeft aan dat de temperatuur boven de 40° C. is uitgekomen (en dat is voor Nederlandse begrippen héél hoog!) De rechterfoto laat een ongekuiste versie van uw redakteur zien, die tijdens zo’n hoge temperatuursessie op het heetst van de dag het er even van neemt. Ik geef het direkt toe, mocht u er ook zo over denken, deze opname is weinig flatteus! Deze foto werd stiekem en onverwacht gemaakt, geeft echter wel de werkelijkheid weer en het was zo als het was. Dit was de enig manier om de hitte nog wat aangenaam te gebruiken, namelijk in de schaduw onder de boom, op de wind en tussen de bloemen. (een uiltje knappen/een tukje doen)
Dit is een foto van een paar Nederlandse huismussen. Ach, u kent ze vast wel. U komt ze overal tegen waar maar mogelijk iets te halen valt. Hebt een open perk met pluimvee? Dan zijn ze daar vast dagelijks te gast. Van deze vogeltjes wordt verwacht, dat ze bij de hoge temperaturen, zoals wij die in de afgelopen zomer zo nu en dan mochten mee beleven, dood van het dak zouden vallen! Welnu, dat deden ze pertinent niet! Vanaf de plek, waar de verhalen voor deze blog tot stand komen, heb ik ruim zicht op het dak van onze schuur. Dagelijks zitten (zaten) er zo tussen de 6 en 16 zo nu en dan bovenop. Niet zo lang, meestal nog géén minuut, maar met die zeer hoge temperaturen en de stand van de zon mag je toch verwachten dat de bovenste pannen van het pannendak gloeiend heet zijn (waren). Ik heb op geen enkel moment er dooie mussen vanaf zien vallen; kennelijk moet er nog héél veel meer gebeuren totdat dit gezegde werkelijkheid wordt.
Een unieke gebeurtenis voor alle inwoners van Nederland! Voor het eerst na 200 jaar zijn er in ons land in alle vrijheid op de Veluwe jonge wolven geboren. Er zijn in ieder geval 3 welpen gezien ( of zeg je puppy’s?) Het vermoeden bestond dat er een nest met 5 jongen zou zijn. De terreinbeheerders schermden bepaalde paden af om te voorkomen dat het publiek er langs zou lopen of fietsen. Algehele rust voor de gehele wolvenfamilie was het devies! In de praktijk bleek het voor sommige lieden heel erg moeilijk om aan die rustvoorwaarden te voldoen en er werden een aantal bekeuringen uitgedeeld aan mensen die zich niet aan de daar geldende voorschriften hadden gehouden. De precieze plek, waar de familie zich ophoudt wordt overigens geheim gehouden.
En nu maar afwachten hoe het allemaal verder gaat. Het is natuurlijk prachtig dat er na zo’n lange tijd in ons eigen land weer wolvenwelpen zijn. Met de allereerste kuikens van de grauwe gans was men destijds ook maar wat blij! Jaren later zien we nu wat er van terecht is gekomen, maar zo ver moet het natuurlijk niet komen. Die kant moet het met de wolven niet op gaan, het moeten uiteindelijk geen plaagdieren worden, zoals het bijvoorbeeld met de steenmarter verloopt!
De zeer zeldzame grijskopkieviet (Vanellus cinereus) was nooit eerder te zien in Nederland, maar wel op 28 juni in een weiland bij Workum langs de N359. Zo’n 60 vogelspotters spurtten ‘s ochtends naar deze plek. Het was wel een heel bijzondere gewaarwording, want deze kieviet-soort komt alleen maar voor in Siberië, China en Japan. Mogelijk dat er ergens in Europa een paar in volières verblijven, maar daar is niets over bekend. Eerder, in april, werd er ook al een grijskopkieviet gespot in Noorwegen, maar dat zou ook zo maar dezelfde vogel kunnen zijn geweest.
In de buurt van Burdaard scharrelt zo rond 3 juli al een aantal dagen een schildraaf rond. De schildraaf (Corvus albus) is een Afrikaanse verre neef van onze zwarte kraai. Deze vogelsoort is dan ook meer kraai als raaf en gedraagt zich ook zo. In Afrika eten ze van alles, dat doet dit exemplaar ook. De vogel droeg geen ring, dus men vroeg zich af of het nou een echte dwaalgast uit Afrika was of een ontsnapt exemplaar uit een volière; een verstekeling op een zeeschip zou ook nog kunnen. In Mauretanië en op de Canarische eilanden zijn broedgevallen gemeld. Op 13 juni werd deze zwart-witte vogel, in Afrika ook wel “witborstkraai” genoemd, voor het eerst gezien op de Waddendijk op Schiermonnikoog. Daarna nog twee keer op Ameland, voordien werd deze vogelsoort al eens in mei gespot bij Den Oever en bij Leens.
Jazeker, op 12 september a.s. in de grote zaal van Overwijk in Tijnje is er weer een regiobijeenkomst. Dat is de eerste van de reeks van het winterseizoen 2019/2020. U mag daar allemaal op af komen, graag zelfs, want tijdens deze bijeenkomst wordt een heugelijk feit gevierd. Aviornis International Nederland bestaat dit jaar 40 jaar. Klopt dat? Jazeker, want onze vereniging werd opgericht in 1979 van de vorige eeuw. We zijn nu precies 40 jaar later, dus het klopt!
Voor alle bezoekers van deze eerste regioavond van het aanstaande winterseizoen is er dus koffie met gebak! Het 35 jarige bestaan werd 5 jaar geleden uitgebreid gevierd in het vogelpark Avifauna, in Alphen a.d.Rijn. Dit jaar dus ietsje minder uitgebreid, maar wel weer ietwat feestelijk, vandaar de taart!
Het is veelal gebruikelijk dat er voor een ledenbijeenkomst in de grote zaal van Overwijk in Tijnje iemand wordt uitgenodigd, die een uiteenzetting komt geven over een bepaalde materie. Dat kan variëren, maar het gaat heel vaak over zaken die ons, als enthousiaste leden, interesseren. Zo’n spreker heeft dan vaak ook nog mooie beelden, die het verhaal ondersteunen.
Liefhebbers van watervogels komen aan hun trekken op donderdagavond 12 september. Deze keer heeft het bestuur besloten om het die avond iets anders in te kleden. Er is namelijk niemand uitgenodigd, maar er is wel een mooie film over zwanen te zien en dan in hoofdzaak de knobbelzwaan. Er zullen wel niet heel veel leden zijn die deze prachtige vogels op hun vijvers hebben, maar het kan zeker geen kwaad om er iets meer over te weten te komen.
De andere DVD, die voor deze avond is uitgezocht gaat vooral over de kleinere watervogelsoorten, de eenden en dan speciaal de Noord-Amerikaanse soorten, zoals de hierboven afgebeelde “woodduck”, de bij ons beter bekende Carolina-eend en nog een paar soorten.
Ook zal er zeker weer een kleine loterij met leuke prijzen worden gehouden, om de kas van de club een beetje te spekken. Al met al zou het bijzonder fijn zijn als u ook op deze ietwat feestelijke avond zou willen verschijnen!
Voor meer informatie betreffende deze ruilbeurs: kijk in ons boekje Aviornis International- jaargang 46 nr 268 blz.81 (het augustusnummer 2019).
1 Comment
Wat heb er weer wat moois van gemaakt, dit is een geweldige promotie