Gedurende de gehele winterperiode heeft het hoofdzakelijk slechts gekwakkeld. Ja, af en toe een paar graden onder nul, maar veel stelde dat niet voor. Van een echte winter, inclusief sneeuw-, en ijspret was tot nu toe geen enkele sprake. Tot aan het eind van de eerste februariweek. Toen raakte heel Nederland in de greep van de “Russische Beer”. Hier en daar soms ook wel de “Russische zweep” genoemd. Het was ook niet de eerste keer dat dit fenomeen ons land bezocht. Enkele jaren geleden stond deze “gebeurtenis” ook al eens op de stoep in Nederland! Alles wat een winter ons kon brengen, kwam ineens volledig te voorschijn!
Op zondag 7 februari raasde een combinatie van snijdend koude harde wind met fijne sneeuw over ons land. Op dat moment leek het wel of Nederland kortstondig in Siberië was terechtgekomen. Dienstdoende weermannen raakten er helemaal van in de war. Het materiaal, wat wij altijd “stuifsneeuw” hebben genoemd, omdat het alle kanten op stoof, noemen zij tegenwoordig “jachtsneeuw”.
Door de konstant aanhoudende harde wind werden her en der sneeuwduinen (tjes) gevormd, die dan soms voor overlast zorgden. Je kwam die sneeuw op de gekste plekken tegen. Vooral als er ergens wat luwte was ontstaan. Moest je dat witte spul voor de achterdeur weg scheppen!
Omdat ik een vijver met wat watervogels heb, moest ik in deze periode mijn uiterste best doen om die zo veel mogelijk ijsvrij te maken en te houden. Dat lukte aardig! Ook tot groot genoegen van twee pinguïns, die er op een morgen zo maar naast stonden.
Kun je na gaan hoe koud het dan ‘s nachts was geweest! Ik heb ze weggestuurd, want ik voer geen vis aan mijn eigen watervogels! Overigens kunnen niet alle soorten pinguïns goed tegen de extreem lage temperaturen. Die uit Afrika en Argentinië zitten in dierentuinen dan het liefst binnen bij de warme kachel. Er was nog een fenomeen, waaraan je kon zien dat dit wel even heel extreem weer was. Temperaturen gedurende de nacht rond -12°C of nog lager zorgden er bij mijn ijsvrije vijver ook voor, dat er passanten waren. Bovendien trok het predatoren aan.
Zo zag ik op een morgen tijdens de voerronde dat een vrouwelijke sneeuwuil er met één van de waterhoentjes vandoor ging. Dat waren tijdelijke bewoners. Het moest niet gekker worden.
Want er kon geschaatst worden. Door de konstant strenge vorst in de nachten en de temperaturen rond het vriespunt overdag lag er al snel een ijsvloer. Maar die was niet overal even mooi. Op sommige plekken had de bevroren “jachtsneeuw” het ijs er niet beter op gemaakt. Bovendien was het ook nog niet overal even betrouwbaar, waardoor er soms letterlijk “door het ijs gezakt werd”. Maar door de bank genomen zorgde deze kortstondige maar heftige winter (wat nou “opwarming van de aarde?”) wel voor veel sneeuw-, en ijspret. Zo ook een heuse “koek en zopie” op de wal.
Kijk maar eens goed. Expres een grote foto ! Dergelijke plaatjes zullen we vast en zeker niet zo heel vaak meer te zien krijgen. Bovenstaand plaatje is niet zo ver bij ons vandaan genomen. Het bochtje, waar de schaatsers achter elkaar aan rijden, is een stukje van de baan, die op de “Zwette” is gemaakt. Hier langs kon je naar Leeuwarden en omgekeerd naar Sneek rijden. De beroemde “Elf Steden Tocht” komt hier ook altijd langs!
Het leven van onze vereniging ligt voorlopig gedurende nog lange tijd stil. De Landelijke Algemene Ledenvergadering, meestal in april gehouden, gaat in ieder geval niet door. De agenda van de regio is ook nog steeds angstvallig leeg. Dat zal ook nog wel even zo blijven!
Het openbare leven staat ook op een zeer laag pitje. Nederland zit nog steeds volledig op slot. In ieder geval tot begin maart. Ook de vermaledijde avondklok wordt nog tot deze tijd gehandhaafd. Er was wel even wat gedoe rondom de rechtmatigheid. Wel mogen kinderen van een bepaalde leeftijd weer naar school. Niet essentiële winkels mogen nu ook hun deuren openen, zij het slechts alléén voor het afhalen van vooraf bestelde goederen. Dus niet massaal naar binnen, maar slechts p.p. bij een afhaalloket!
Voor jeugdigen, maar niet slechts voor hen, is het nog steeds een nare tijd. Je mag elkaar best aardig zijn gaan vinden. Maar hoe het dan verder moet gaan? Je kunt er op den duur best moedeloos van zijn geworden en eenzaam ook!
Uiteindelijk kun je dan voorlopig nog geen kant op!
Als er nou eens wat uitzicht was.
Iedereen zo snel mogelijk aan de prik!
Als er straks vóór de zomer méér de helft van alle Vaderlanders een vaccinatie (x2) heeft gehad zal mogelijk de kans op elkaar besmetten met het Covid 19 virus rap naar beneden gaan!
Dan is er ook veel meer mogelijk!
Dus: alles op alles zetten om dat zo spoedig mogelijk gedaan zien te krijgen!
Zondag 07-02-21 viel de winter ons land binnen met gedurende een hele volle week bijna “Siberische” temperaturen. Zondag 14-02-21 verliet deze pittige winter Nederland met dooi. De dag daarna eerst met ijzel en al snel gevolgd door regen. In rap tempo liepen de temperaturen op. Zomaar een verschil van 30°C. Van -15°C naar + 15°C ! Nog een zondag verder, die van 21 februari leek het al wel voorjaar ! De voorjaarsbloemen deden hun best om zich te laten zien. Kijk, er staan al een paar te wachten of ze mogen verschijnen!
Nog even en dan komen ook de knoppen in het zicht en zullen ze weldra in bloei staan.
Wat er ook gebeurt, de seizoenen volgen elkaar nog steeds op! Dat gaat wél gewoon door. Mooi hè ?