Het lijkt al wel voorjaar?

Het zou zo maar kunnen !

Schreef ik in de vorige bijdrage aan deze blog dat het geleidelijk zou kunnen komen. Daarmee bedoelde ik het nakende voorjaar. Bleek het er uiteindelijk al een beetje te zijn, want er komen steeds meer voorjaarsbloeiers te voorschijn.

En dat komt dan weer door de steeds wat hogere temperaturen!

Op bijgaande foto staat het al aangegeven. Met 15,3 º C werd het in De Bilt op 15 februari 2024 de warmste 15 februari ooit! Het vorige warmste rekord stond op 15 februari op 15,1º C.

Deze warmste dag in 2024 werd ook gelijk de eerste officiële lentedag van dit jaar. In Woensdrecht werd het om 14.30 uur 17,9 º C en in Epen in Limburg was op deze dag in 1950 een temperatuur van 17,6 º C gemeten.

Ik las ergens dat een aantal bloemen nu al een maand eerder in bloei stonden vergeleken met anders.

Dat klopt m.i. niet helemaal. De sneeuwklokjes zijn vroege bloeiers en zoals ik het al heel lang heb meegemaakt bloeien deze voorjaarsboden al meer dan 75 jaar altijd in de eerste 14 dagen van februari, mits het dan niet erg hard vriest!

Maar het is niet alle dagen mooi!

Op bovenstaande foto is duidelijk te lezen wat voor een vreselijk kletsnatte “herfstdag” het is geweest! Fikse regenbuien gedurende de gehele dag en tot ver in de avond!! Maar het werd nog erger!

Nog heftiger.

Op donderdag 22 februari, 4 dagen daarna dus, kwam in de middag de storm LOUIS voorbij. Op dat moment waren wij op de terugreis vanaf Den Helder naar huis.

Je leest wel eens dat de regen “met bakken uit de lucht kwam vallen”. Nou, we zaten er midden in en het kwam niet “met bakken”, maar letterlijk “met badkuipen” tegelijk naar beneden.

Later, op de Afsluitdijk werd het langzaam beter. Nog later, in onze provincie aangekomen was het zelfs nog droog. Maar dat bleef het uiteindelijk ook hier niet.

Even alles op een rij: Het voorjaar zal toch nog wel even op zich moeten laten wachten, want met al die verschrikkelijke grote buien, soms zelfs met hagel, vaak harde wind en lagere temperaturen, lijkt het weerbeeld toch nog steeds op dagen in de herfst. Anders gezegd: de laatste tijd is het meestal gewoon guur !!

Doemdenken of serieuze angst?

Het jaarlijkse uitje van een pony vereniging naar een recreatiecentrum in Zwiggelte (midden Drenthe en ten noordwesten van Westerbork) gaat in 2024 niet door. De organisatie vindt het nu langzamerhand een te groot risico worden om met kinderen en pony’s van anderen naar een gebied te gaan waar intussen al twee wolvenroedels leven. Die wolven zijn nu met meer en lusten vast ook wel een pony!

Er zal maar eentje een aanval doen en de hele groep raakt in paniek en op hol!

De ponyclub uit Dronrijp durft het in ieder geval in 2024 niet meer aan. Maar ook individuele ouders hebben hun bedenkingen geuit. Andere ponyclubs, die hier regelmatig in dit recreatiecentrum kwamen, hebben intussen ook al geannuleerd. De organisatoren spreken allen over een te groot geworden risico.

Wolvenkenners zeggen nu dat het allemaal wel mee zal vallen, maar het zijn niet hun kinderen en hun pony’s.

Veel kinderen van die pony verenigingen, die aan het jaarlijkse ponykamp zouden gaan deelnemen zijn heel erg diep teleurgesteld, want ze hadden er al heel lang naar uitgekeken en zich er erg op verheugd.

De uitbater van het betreffende recreatiecentrum heeft nu dit jaar een flink aantal boekingen minder, is daardoor ook teleurgesteld en krijgt zo nu een hoop verdiensten minder!

Grijze duif al weer gespot.

We zijn nu al weer zo’n driekwart van de maand februari en zoals ook in de wereld van de houtduif heerst er regelmaat.

Een groot aantal dagen van de winter zien wij geen houtduif in onze tuin. Turkse tortels en holenduiven wel, duiven, zoals op bovenstaande foto, eigenlijk nooit. Maar ze komen terug van weggeweest meestal ook zo rond de tweede week van de maand februari. Veel voedsel is er dan nog niet, maar ze doen zich nu wel regelmatig te goed aan o.a. de zwarte bessen van de klimop.

Een ander fenomeen:

De wilde eenden uit onze direkte omgeving maken zich nu al heel voorzichtig gereed voor het leggen van eieren. Zo begeven zich meerdere koppels al heel opvallend in het weiland langs het slootje, dat achter ons huis langs loopt. De begroeide wal aan de zonkant heeft voor deze wilde watervogels een grote aantrekkingskracht. Binnen niet al te lang tijd zullen de eerste wilde eendenvrouwtjes mogelijk al wel gaan beginnen met het leggen van hun eieren op beschutte plekken in de slootwal.