Herfst, kleurrijke en natte start.

Agenda. 

21 november: Paulo Raeymaekers van de werkgroep kraagfazanten en tragopanen.

16 januari 2020: leden jaarvergadering + o.a. nieuwjaarsborrel

Alle bijeenkomsten zijn bij Café, Restaurant Overwijk, Heawei 9, 8406 AV Tijnje

De herfst is begonnen. 

De herfst is van start gegaan met gelijk ook maar de meest gebruikte ingrediënten die daar voor nodig zijn, namelijk véél wind en ook véél regen. Het meisje onder de grote paraplu kan er wel tegen, wat er ook gebeurt, want het geheel is een beeld van brons, maar ik kan me wel voorstellen dat een gewoon mens er wel even van baalt, als al die nattigheid neer plenst, op een moment dat je net niets bij je hebt. Soms waren er heel pitte buien bij, met in korte tijd héél véél neerslag. Er was zelfs een dag bij van 70 mm. Kon je goed nat van worden!

Trieste bijeenkomst, wél feestelijk tintje. 

Op donderdagavond van 12 september j.l. had ons regiobestuur een ledenbijeenkomst georganiseerd in de grote zaal van Overwijk in Tijnje. Er zouden deze avond twee interessante watervogel-films worden vertoond. Het werd een bijzondere avond. Enerzijds omdat het hoofdbestuur van Aviornis International Nederland, ter ere van het 40 jarig jubileum van onze vereniging, onze regio, net als alle andere regio’s, ook een feestelijk taart had doen toekomen. Anderzijds konden er maar 12 aanwezigen van deze prachtige en ook lekkere taart genieten. In totaal waren er slechts 7 leden naar deze avond gekomen. Waarbij dus opgemerkt kan worden, dat de 5 aanwezige bestuursleden 7 leden aan het vermaken waren. Al met al een diep triest resultaat!

Maar daardoor waren de stukken feesttaart, die we bij de koffie kregen, wel wat groter uitgevallen!

Waar gaat het verder over? 

Dit klinkt erg en dat is het ook. Je zult er maar veel last van hebben! Een paar (soms een hele familie) in een partikulier gazon is dan nog wel te doen, maar als je als agrariërs van het grasgewas moet bestaan, dan ziet de toekomst er ineens heel anders uit. Er is dus weer een veldmuizenplaag aan de gang, gelijkend op die van 2014, met dit verschil, dat deze al drie maanden eerder begon. Waarom zijn er eigenlijk nu ook weer zo veel veldmuizen? De oorzaak ligt in hun razendsnelle voortplanting. Vrouwtjes  zijn al op een leeftijd van 2 weken geslachtsrijp en kunnen na een draagtijd van 3 weken zelf al 5 a 6 jongen werpen. Gedurende het seizoen doen ze dat 4 tot 5 keer. Voorbeeld: bij een start van 10 vrouwtjes in april, groeit zo’n hele populatie door tot 10.000 (tien duizend) stuks in het najaar en dan vooral als het meezit met het weer. Dat was dus dit jaar ook weer uitstekend!

Méér dan genoeg! 

Er is dus nu in onze provincie en vooral het zuidwestelijke deel een overvloed aan deze woelmuizensoort. In de weilanden beginnen, net als een paar jaar geleden, al weer behoorlijk kale plekken te ontstaan. Veldmuizen eten gras dus en dan eerst voornamelijk naast de ingang van hun holletje. (Van een van de boom gevallen appel in onze tuin kunnen ze ook niet afblijven!) Maar allengs raakt het gras rond de uitgang van het holletje daar een beetje op, gaan ze verderop grazen, maar het gezin wordt ook groter en de hele familie ook en ook het gezin van de buren ook en ga zo maar door. Kortom, het is al net als eerder, het land wordt steeds kaler en het is weer een plaag geworden. Predatoren, zoals bijvoorbeeld de ooievaars, profiteerden ruim van die overvloed, voor hen was het eigenlijk net een soort eindeloos “lopend buffet”. In bepaalde plaatsen bleven de grote zwart/witte vogels met rode snavels en poten dan ook vaak overnachten bovenop lantaarnpalen van bijvoorbeeld sportvelden of ijsbanen en als er daar dan geen plek meer was ook wel op daken in de buurt.

Het zijn er zó erg veel!

Omdat het er zo verschrikkelijk veel zijn, komen ook de boerderijkatten natuurlijk ook meermalen dagelijks met hele grote regelmaat terug met hun vers gevangen prooi/speelgoed. En dat gaat hen op den duur soms behoorlijk tegenstaan!

Genoeg voedsel.

Voor heel veel vogels en dieren is een dergelijke periode van overvloed eigenlijk alleen maar prettig. Zo zullen uilen, torenvalken, buizerds en vele anderen, zoals de ooievaars en reigers er graag en veelvuldig van kunnen  profiteren. Net als de zoogdieren zoals de bunzing, wezel, hermelijn e.a. Maar voor de landeigenaren/gebruikers is die predatie natuurlijk nooit genoeg, er moet veel meer gebeuren om hun grasland zo goed als (helemaal zal nooit mogelijk zijn) muizenvrij te krijgen. Er zijn in ieder geval twee zaken, die kunnen helpen de muizenstand te decimeren: veel nattigheid en vorst. Beide criteria heb je niet in de hand en zeker niet tegelijk, maar eentje daarvan toch ook weer wel. Je kunt namelijk hele stukken weiland wel ineens inunderen, = onder water zetten!

Voortvarend te werk! 

Door nu een forse pomp te gaan gebruiken, met een capaciteit van 800 m ³ water per uur, aangesloten op de aandrijving van een tractor, met daarop weer aangesloten een 400 meter lange slang met gaten aan weerskanten, kun je, als je deze pomp in een diepe sloot laat zakken, een paar hectares weiland helemaal onder water zetten. Dat is heel cru, maar het helpt wel om van die grote hoeveelheid kleine woelmuizen af te komen. U ziet het al op deze foto, er staan al wel een paar gedeeltes onder water en er komt nog meer bij! De veldmuizen, die in hun holletjes blijven zitten, komen daar niet meer levend uit, en voor diegenen, die er wel kletsnat uit vluchten, wacht een heel leger hongerige grote meeuwen. Deze vogels weten wel raad met de muizen. Meeuwen volgen hun soortgenoten op afstand en wanneer zij zien dat er vogels ergens gaan landen, doen hun soortgenoten dat ook, denkende dat er voor hen ook wel wat te halen zou kunnen zijn. De grote meeuwensoorten, volwassen, maar ook al grote jongen van dit jaar, azen op de muizen.

Alles onder water.

Lang zal deze situatie niet duren, omdat eigenlijk gedurende de gehele zomer niet genoeg regen van betekenis is gevallen, m.a.w.het land was al heel lang droog en kon best wel wat water gebruiken. Op plekken waar deze methode was toegepast begon het gras na een paar dagen weer spontaan groter te groeien!

Dit zijn o.a. de opruimers. 

U ziet het al aan de koppen, als zij hun snavel open doen gaat er zo een muis in en als ze erg veel honger hebben gaan er ook wel meer in. De vogels, die genoeg hebben gegeten, vliegen een eindje van de gedekte tafel vandaan, om elders hun voedsel op een rustig plekje te gaan verteren. Eventueel komen ze later nog eens terug, om te kijken of er nog meer te halen valt. 

Het klinkt misschien wel een beetje raar, maar op een dergelijk manier raakt de landeigenaar/gebruiker van die hele grote massa muizen af en die worden ook nog eens op een nuttige en biologische manier hergebruikt!  Bovendien begint het gewas ook nog weer spontaan te groeien! Je zou het ook een win/win/win situatie kunnen noemen!

Storing! 

Soms zit er wel eens wat ruis op de lijn, dan verloopt het bij de zilver-, en mantelmeeuwen niet helemaal volgens het spijsverteringsboekje.

Dan waren hun ogen iets groter dan hun magen en dan konden een paar muizen er even niet meer in. Ik kwam, op weg naar de plek waar op dat moment het land werd bewaterd en ik een paar foto’s wilde maken, langs een plek waar veel meeuwen zaten uit te buiken en die vlogen voor mij op. Toen ik daar later op de terugweg weer langs kwam, zag ik hier en daar een zwart hoopje in het gras liggen. Eenmaal goed gekeken en daarna gefotografeerd bleek zo’n hoopje een uitgespuugde natte veldmuis te zijn. Die zullen ze later nog wel opgehaald hebben. 

En dan nog even dit: 

De volgende bijdrage is rond 20 oktober. 

Namens het bestuur, Sytse Buursma, regioredakteur.