Fijne Feestdagen

20 december ’18

Verstedelijking.

Is het dan uiteindelijk alléén maar “kommer en kwel”, alléén maar negatief nieuws? Brengt het einde van het jaar alléén maar mededelingen in mineur? Het zal slechts toeval zijn, dat er in drie bijdrages aan deze website achterelkaar helaas géén positieve zaken betreffende vogels zijn te melden. Maar het is zoals het is, door verstedelijking en nieuwbouw is het voor de stadsvogels steeds moeilijker geworden om zich in deze steenwoestijn te kunnen handhaven. In de afgelopen 25 jaar is de vogelstand in grote steden met 50% gedaald. Dertien soorten hebben het moeilijk, zes soorten zoals o.a. de ekster, koolmees en de putter zijn min of meer stabiel gebleven. De huiszwaluw profiteren wel van de stad, die zijn er niet minder.

De merel, spreeuw en huismus verliezen terrein. De huismus komt in grote steden zoals bijvoorbeeld Amsterdam bijna niet meer voor. Steden zoals Almere daarentegen schijnen veel betere leefgebieden voor de huismus te zijn geworden. Vooral veroorzaakt door een betere verhouding en variatie groen en huizen. Op het moment dat het groenbeheer struiken gaat vervangen door gras, omdat eenvoudiger is te onderhouden, verdwijnen vogels als roodborst en zanglijster.

Het Aviornis kerstverhaal.

U las allemaal het kerstverhaal in ons boekje, het decembernummer van 2018, geschreven door onze landelijke voorzitter Pierreco Eyma. Hetzelfde verhaal was overigens ook op de landelijke website te lezen. Het enige wat ik u er over kan vertellen is dat u dat verhaal best eens een keer opnieuw kunt lezen en daarna nog een keer na de Kerstdagen, als u uitgeteld op de bank ligt uit te buiken van al die lekkere dingen van de Kerstdis. Het is nou eenmaal een zeer lezenswaardig verhaal over zaken, die ons als leden van de vereniging allemaal aangaan. Het overkomt ons allen persoonlijk of we het nou leuk vinden of niet. Maar de mooie draai, die in dit boeiende verhaal naar voren komt, maakt het mogelijk dat we 2019 alsnog positief binnenstappen. Er waren een paar pakkende zinnen in het kerstrelaas, maar deze passende foto wilde ik u niet onthouden: de zwanensnavel met grote knobbel en het gras uit de vijverrand!

Kerstgedachte.

We zitten midden in de donkere dagen voor de Kerst. We naderen ook de beide Kerstdagen en erachteraan komt het wisselen van de jaartallen. Ik zou me best voor kunnen stellen dat het u allemaal wat teveel wordt en de tijd nog even stil wilt zetten. Nog even pas op de plaats, nog even terugblikken op het afgelopen jaar, nog even chillen en genieten van het mooie, rustige winterweer, zo halverwege deze maand december. Helaas trad echter na korte tijd al weer verandering op en werd het weer warmer. Maar voor het eerst kon er in deze winterperiode even genoten worden van een (hele dunne) witte wereld. In de nacht van 15 op 16 december viel er wat sneeuw. Omdat er daarnaast ook nog een stevige zuid-oosten wind stond, waaide het hier en daar zelfs nog even op tot een paar piepkleine sneeuwduintjes. Als je de verwachtingen voor de langere termijn mag geloven, wordt de Kerst van 2018 echter helemaal niet wit!

De tijd gaat al snel genoeg, voordat je het weet is het al weer 2019, mag het even wat minder? Jammer en helaas pindakaas, de tijd is niet af te remmen, noch te stoppen.

Warmte en gezelligheid.

Ik wens u en allen die u dierbaar zijn, mede uit naam van het bestuur, hele fijne en warme feestdagen.

Jaarwisseling.

Als dan aan dit jaar een einde komt en naadloos overgaat in een volgend, met als enigste verschil dat het gloednieuw is en er een ander laatste cijfer is verschenen, kan ik u slechts een hele fijne en rustige jaarwisseling wensen. Als de grote wijzer van de klok op 12 staat en de secondewijzer van de klok de 12 is voorbij gegaan van de linker-, naar de rechterkant, dan zijn we in 2019 aanbeland.