Er komt wat kleur….

Herfstkleuren…

De afgelopen dagen was het nog heel best te doen. Het was heel rustig herfstweer, niet te warm en niet te koud. Veel regen is er ook nog niet gevallen, maar dat kan natuurlijk zo maar veranderen. Dat ging natuurlijk ook gebeuren, want vanaf de helft van de derde week werd het even echt herfst. Nat, pittige wind en niet alleen aan de kust! Onze regenmeter liep op een gegeven moment bijna over! Méér dan 40 mm.

Maar ook de eerste nachtvorst.

De eerste nachtvorst, aan de grond, was al 4 keer eerder in Twente het geval. Er werd -0,5°C gemeten in Schansbergen. In Ell, in Limburg werd het van 15 naar 16 oktober -0,6°C. Standaard wordt er altijd op 1,5 meter hoogte gemeten. Op 10 centimeter boven de grond werd in Limburg -2,5°C gemeten. Was dat dan de allereerste vorst en blijft het de hele winter vorstvrij? Met die  voorspelling zullen we het voorlopig moeten doen. “Er kan nog van alles gebeuren”.

Openbare leven.

Al een tijdje geen nieuws omtrent dit gegeven. Echter, grote delen van ons land kleuren rood op de kaart.

Het vervelende en besmettelijke virus  Covid 19 heeft in delen van ons land weer hevig huis gehouden. Met tot gevolg veel ziekenhuisopnames. Maar de capaciteit omtrent lege bedden is nijpend. Men denkt al aan het verhuizen van patiënten van ic’s naar andere ziekenhuizen. Het vervelende is, dat van alle patiënten die nu binnengebracht worden in ziekenhuizen, 80% niet blijken te zijn gevaccineerd.

Agenda.

De regioagenda is leeg. Er staan geen gebeurtenissen in. Dat zo wel blijven tot het einde van 2021. Volgend jaar maar eens weer kijken. Er staat natuurlijk nog wel een regio leden-jaarvergadering op het programma. Maar dat is niet eerder dan begin 2022.

Ruilbeurs.

De onlangs in Burgum gehouden ruilbeurs werd druk bezocht. Op bovenstaande foto (welwillende afgestaan door de fam. Hauwert) telde ik zo maar een 60 tal bezoekers. Maar het waren er ongetwijfeld zo nu en dan ook nog wel wat meer. Niet alléén maar “grijze koppen”, ook veel jonge mensen schonken aandacht aan het aanbod op deze ruilbeurs. Of zich ook veel nieuwe leden hebben aangemeld is mij nu niet bekend. Wel zijn er veel Aviornisvogels van eigenaar gewisseld.

De A.L.V. in Luttelgeest.

De landelijke Algemene Leden Vergadering, gehouden in “de Orchideeën Hoeve” in Luttelgeest was op zaterdag 9 oktober goed bezocht. Zo’n 140 bezoekers waren naar de polder gereisd om deze “verschoven”vergadering bij te wonen. Voor het eerst in de geschiedenis van Aviornis International Nederland heeft er in 2020 géén A.L.V. plaats gevonden. Althans, niet met lijfelijk aanwezige leden. In eerste instantie was deze bijeenkomst, zoals altijd in het voorjaar (april) gepland. Maar door de geldende regels van dat moment was een grote groep mensen bij elkaar toen niet mogelijk. In 2021 mocht dat in april nog steeds niet. Daarom was het nu dan uiteindelijk nog in oktober. Het mocht echter de pret niet drukken. Na bijna twee jaar was het een, zoals altijd, gezellig weerzien.

Na een aantal verplichte dingen, zoals o.a. het vaststellen van de ringenprijs en de goedkeuring van de jaarcijfers, volgden er nog een paar belangrijke zaken. Zo waren er in 2020 toch maar even ongeveer 3500 méér ringen besteld en 126 nieuwe stamnummers uitgegeven. Het totaal aantal Nederlandse leden staat op 2477, dat is inclusief de steunleden. Het aantal leden in het buitenland is 35.

Toen volgde er nog belangrijk nieuws.

Belangrijk nieuws:

“Fazantenboek is bijna klaar !!!”

Nadat er jarenlang voortvarend aan is gewerkt komt er nu schot in de zaak van het langverwachte “Fazantenboek”. Net als het “Watervogelboek” wordt ook dit rijk geïllustreerde naslagwerk uitgegeven door Aviornis.

Het fazantenboek is 720 pagina’s dik en er staan wel meer dan 1300 foto’s in. De titel van het boek is: “Het houden van fazanten”. Daaronder komt te staan:” Emotioneel betrokken zijn bij je vogels. Van hobby tot passie”.

Het fazantenboek bestaat uit twee delen. Het eerste deel is het algemene deel; het bouwen van volières, de aanschaf van fazanten en waar je op moet letten. Verder wordt de opfok etc. uitgebreid beschreven. In het tweede deel worden alle soorten en hun ondersoorten, waar ze vandaan komen en hoe te houden, beschreven. Met daarbij magnifieke foto’s.

Wij hebben al een voorproefje kunnen zien in het Aviornisboekje van vorig jaar (augustus 2020 vanaf blz. 44) over de Himalaya glansfazant. Het is de bedoeling dat de boeken vóór de Kerst beschikbaar zijn. Het boek zal, net als het watervogelboek,  € 59,95 gaan kosten.

Als regio Fryslân kunnen we vóór de Kerst over een beperkt aantal boeken beschikken. Om een goed beeld te krijgen hoeveel fazantenboeken onze penningmeester moet bestellen, werken we met een vóórinschrijving.

Mocht u belangstelling hebben voor een fazantenboek, stuur dan een mail naar onze penningmeester Bauke van der Heide, heideb@knid.nl  of bel 06-184666966

Bezoek aan de tuinen.

Na de vergadering volgde er een uitgebreide en uitstekend verzorgde lunch in dezelfde zaal. Daarna kon een ieder op eigen houtje de diverse tuinen van De Orchideeënhoeve bezoeken. Hieronder een paar voorbeelden wat men zoal tegen kon komen.

Orchideeën waren er in overvloed, je bleef aan het fotograferen. Aviornisvogels waren er ook. Zoals een paar stellen roodschoudertalingen, waarvan 1 koppel al 5 redelijk grote jongen had.

Ik heb er maar wat pijltjes bij gezet, want het grut was aardig gecamoufleerd. Moeders 2 pijltjes en de jongen 1 pijltje plus een nummer.

De inloop-volière met de lori’s werd druk bezocht en de kleurrijke papegaaitjes hadden het erg moeilijk om met hun scherpe kreten boven de kreten van de jeugd uit te komen. Deze vogels hebben totaal geen angst meer voor de mensen. Al helemaal niet als ze met een cupje nectar gespot worden! De onderling communicatie tussen de vogels is overduidelijk te horen!

De grote doorloop-vliegkooi bevatte ook een aantal Aviornisvogels, die ons allemaal wel bekend voorkwamen. Naast de Cuba flamingo’s waren er nog rode ibissen, een witte ooievaar familie, mandarijneenden (soortzuiver?) Carolina-eenden, Europese pijlstaarten en witte kwaker eenden. Die laatsten zijn als zodanig géén Aviornisvogels (kleur mutant en wat te groot). Maar ach, het was een zeer kleurrijke verzameling en een lust voor het oog. En daar gaat het uiteindelijk toch ook om.

De vlindertuin heb ik even gemist, volgende keer beter. Concluderend: wat een mooi georganiseerde dag door de regio Zwolle en wat een prachtig uitje.

Onderzoek.

Op een aantal dode ringmussen en eieren daarvan in onze provincie werd een diepgaand onderzoek losgelaten. Onderzocht werd welke stoffen er in zo’n mussenlichaam en in niet uitgekomen eieren nog te vinden waren. Er is overigens niet gezocht naar de doodsoorzaken van de vogeltjes en ook niet waarom de eieren niet waren uitgekomen. Frappant was wel, dat er nu nog kleine hoeveelheden DDT werden getraceerd (al in Nederland verboden sinds 1973). Deet, een insectenwerend middel, is tegenwoordig wel toegestaan, maar ook daarvan werden sporen in het kleine vogellichaampje gevonden, net zoals Fipronil.

Slag geslagen!

In het westelijk deel van de Veluwe zijn tot op heden absoluut géén kalfjes van edelherten meer te vinden. Er bestaat nu het vermoeden, dat in het relatief kleine gebied van +/- 60 vierkante kilometer de wolven uitgebreid hun slag hebben geslagen.

Het is nu nog niet helemaal duidelijk of de wolf hier debet aan is, maar in oktober zijn er 4 meldingen binnen gekomen van dood gebeten dieren in onze provincie. Op 7 oktober werd bij Oldeholtpade een doodgebeten schaap gevonden en een dag later 2 dode geiten bij Ter Idzard. Op 10 en 14 oktober werden resp. bij Goënga en Oudehorne ook doodgebeten schapen gevonden. Al deze meldingen zijn de eerste sinds 23 juli, toen er bij Wijnjewoude een dood schaap werd gevonden.

Kan het erger?

Jazeker, het kan nog erger! Lees en huiver! Bij Stroe, op de Veluwe werd op 1 oktober j.l. langs de weg een dode wolf gevonden. Na onderzoek bleek dit dier door een kogel te zijn gedood. Het is niet duidelijk of deze wolf daar is doodgeschoten of elders en op die plek is neer gelegd. Deze wolf, een reu, leefde oorspronkelijk samen met een wolvin, die eerder dit jaar bij Ede werd doodgereden.

Op de gehele Veluwe leven nu zo’n 15 tot 20 wolven. In Duitsland zijn intussen al veel meer wolven doodgeschoten. Dat zullen daar al zo’n 12 stuks zijn. De Milieuactiegroep Faunabescherming loofde al vrij snel een beloning van  €5000 uit voor het vinden van de dader van het misdrijf. Door deze aktie kwamen er giften en gaven binnen. Daardoor kon nu het tipgeld verhoogd worden naar €16000. Stichting De Faunabescherming vind dat het allerhoogste tipgeld  voor het oplossen van een jachtmisdrijf moet worden uitgeloofd. Deze stichting vindt verder dat andere organisaties zich niet zo druk moeten maken, want: “de wolf veroorzaakt nauwelijks problemen”.

Goed, je hebt omtrent de wolf voor-, en tegenstanders, dat is duidelijk. Maar om nou te zeggen dat dit roofdier “nauwelijks problemen veroorzaakt”, vind ik persoonlijk veel te “soft” uitgedrukt en eigenlijk ook niet getuigen van ook maar enige realiteit. Al het nieuws omtrent de schade en het leed door wolven veroorzaakt krijgen de leden van deze stichting blijkbaar niet mee en/of het dringt nog niet helemaal binnen!

Ander, (veel leuker) nieuws!

Net zoals andere jaren in herfst en winter hebben wij een roodborst (je) in onze tuin. Dat ze soms heel vertrouwelijk kunnen worden wist ik al. Maar eigenlijk maak je dat dan niet vaak mee. Tot dit jaar. Die we nu hebben maakt het wel héél bont en bijzonder. Bij elke handeling in de tuin, waar ik ook maar mee bezig ben, zit deze roodborst mij te observeren op nog géén meter afstand. Laatst harkte ik wat afgevallen blad, takken en takjes bij elkaar vanonder de struiken. Mijn eerste indruk was toen: die muis is wel erg brutaal aan het worden! Maar het was uiteindelijk geen muis maar het vogeltje, dat zich razend snel achter de hark aan bewoog. Immers bij elke haal van de hark kunnen er wormen en insekten tevoorschijn komen. Als roodborst moet je daar dan scherp op zijn, niet verslappen. Het gaat tenslotte om de voedselvoorziening en het voortbestaan! Mooi hè?

En dan nog even dit:

Namens het bestuur, Sytse Buursma, regioredakteur.

De volgende bijdrage aan deze blog is rond 7 november.