De hitte voorbij !!
Agenda.
De agenda van onze regio heeft een wat ander uiterlijk gekregen. Op die vorige waren we wel een beetje uitgekeken. Er staat nog niet zo heel veel in. Er staat slechts één regiobijeenkomst gepland. Donderdag 10 september a.s. in de grote zaal van Café/Restaurant Overwijk in Tijnje. Het onderwerp is dan een uiteenzetting van een natuurfilmer/fotograaf Ruurd-Jelle van der Leij over het prachtige natuurgebied “de Wadden”. Maar of deze bijeenkomst wel door gaat is nog geenszins zeker. hou daarom uw mailbox goed in de gaten!
Vakantie ten einde.
De maand augustus is voor het grootste gedeelte achter de rug en het warme weer ook. Want jonge, jonge, wat was het soms heet! Het was een herhaling van zetten.Bijna in dezelfde beginperiode van augustus 2018 was het ook zo’n tijdje heel erg warm, wat heet, heel erg heet. Dat was dus in 2020 ook weer het geval!
Bijna lichaamstemperatuur !!
Gedurende een kleine 14 dagen heet. In ieder geval méér dan 8 dagen lang temperaturen overdag hoger dan 30º C, . Soms wel 35º C en ‘s nachts soms niet lager dan 20º C. Dan mag u me nu best op mijn woord geloven: DAT WAS AFZIEN!!! Als je overdag zowel als ‘s nachts nauwelijks je lichaamswarmte kunt afvoeren, is dat moeilijk. Dat is iets waar wij Nederlanders maar heel slecht mee om kunnen gaan. Je wist op het laats niet meer waar je het zoeken moest, vooral als er dan ook nog eens bijna geen zuchtje wind was te bekennen.
Er was maar 1 plek…..
Uiteindelijk was er maar één plek waar het goed te doen was en dat was het water. Zowel er in als er op. Er werd in onze provincie heel veel gevaren en eveneens heel veel gezwommen. Mooi meegenomen dat Fryslân een provincie is met heel veel water! Zowel er in als er op was het goed toeven!
De fabel van de mussen….
Ik heb het er al eens eerder over gehad. In 2018 was dat. Heus, het is een fabel. Er wordt heel vaak gezegd: “het was zo heet dat de mussen dood van het dak vielen”. Op de plek waar deze verhalen worden opgeschreven heb ik zicht op het dak van onze schuur. Die staat overdag, net als alle andere zaken tijdens een hittegolf, gewoon in de brandende zon heet te wezen. Ik telde in die periode soms wel 15 mussen op de bovenste pannen van dat hele hete dak. Geloof me, die dakpannen kunnen heet worden! Maar gedurende algehele observatieperiode heb ik er geen enkele van het dak af zien “kukelen”. Ook niet met de pootjes omhoog in de dakgoot zien belanden! In 2018 zag ik dat ook niet gebeuren. Voorlopig is die uitdrukking gewoon niet meer dan dat! Gewoon een loze uitdrukking. Een fabel dus!
Gevaarlijk gedrag.
Uiteindelijk heb ik er natuurlijk helemaal niets mee te maken. Op de foto ziet u een “schaars”geklede dame op een motorfiets. Zolang het bij een pose als deze blijft is er niets aan de hand. Wij wonen niet zo ver af (slechts een paar meter) van een doorgaande weg, waar gewoon 80km./uur mag worden gereden. Doorgaans, let wel, doorgaans gebeurt dat ook wel. Behalve als het niet gebeurt. Dat is met motorrijders meer regel dan uitzondering. De openbare weg gebruiken als surrogaat van het circuit van Assen is dan ook vaak het geval. Vooral op zondagmiddag, met dubbele snelheid, bij mooi weer. Het wordt echter nog erger, als een coureur zijn vriendin meeneemt. Normaal gesproken is dat niet erg, moet ie zelf weten. Maar als beiden er zeer schaars gekleed op zitten “want het is zo warm!!” wordt het wel heel gevaarlijk. Zolang alles goed gaat (dat gaat het gelukkig ook meestal wel) maar als het dan ook goed mis gaat, is het muizen. Dan heeft een dienstdoende plastisch chirurg handenvol werk. Hij moet dan bij beide personen hier en daar weer wat eigen vel op armen en benen zien te krijgen. Ik moet er niet aan denken, krijg er nu al kippenvel van!
In memoriam.
Op zondag 19 juli j.l. is op 82 jarige leeftijd Herre Kingma uit Hallum overleden. Hij was al enige tijd ernstig ziek. Als regelmatige en trouwe bezoeker kwam hij, vaak samen met zijn echtgenote, naar onze bijeenkomsten in Tijnje. Hij had een grote en brede belangstelling voor wat er speelde binnen onze organisatie. Herre Kingma was een fervent watervogelliefhebber en al méér dan 20 jaar lid van onze vereniging.
Dat hij moge rusten in vrede.
Het gaat niet helemaal zoals het moet…
Er is over het mond en neus bedekkende middel al heel veel te doen geweest en nog! Het “mondkapje” houdt al een tijdje de gemoederen bezig. In alle openbaar vervoer is het verplicht, daarbuiten niet. Maar dat is ook weer niet waar, want overal waar het druk is, in grote steden, winkelstraten etc. is het ook verplicht. Overal waar de 150 centimeter afstand van persoon tot persoon niet gewaarborgd kan worden, moet de stoffen bedekking uitkomst bieden. Je ziet ze nu ook veel meer in beeld verschijnen. Maar het is en blijft een omstreden geval. In sommige ziekenhuizen mag men er niet mee naar binnen. In andere is het gewoon verplicht. Kortom, het is een warboel aan onduidelijke maatregelen.
Wat wel blijft…
Wat wel altijd overeind blijft is géén handen geven en wel veel handen wassen met zeep. Ook is het ontsmetten van de handen met speciaal daarvoor klaar gezet ontsmettingsmiddel altijd aan te bevelen. Dat het aantal met het virus besmette mensen, vooral jongeren, nu gestaag weer oploopt, is verschrikkelijk jammer. Met z’n allen in het vliegtuig incl. mondbescherming naar vrolijke vakantiebestemmingen is niet fout. Maar daarna op die bestemming massaal onbeschermd de dansvloer op. Of andere dingen doen, met veel drank op, zonder de 150 centimeter afstand te houden, is wel fout. Veiligheid voor alles en een kreet als: “Ja maar wij willen ook wel eens gewoon weer vakantie vieren” is wel begrijpelijk maar niet goed. Een behoorlijk aantal mensen, ja echt jammer, het zijn er helaas steeds meer, is helemaal klaar met alles rondom de virusdreiging. Men loopt protestmarsen en roept: “Wij willen onze vrijheid terug!!” en raakt volkomen overbodig slaags met de politie. Er zijn zelfs mensen die een rechtszaak aanspannen. Om via een rechter de vrijheid terug te kunnen krijgen. Wat zou het mooi zijn als het zo zou kunnen gaan werken. Dat het virus er naar zou gaan luisteren. Maar het verschrikkelijk gevaarlijke longziekte veroorzakende virus is nog lang niet klaar met de mensen en de besmettingen gaan gewoon door! U moet mij geloven, maar sommige mensen, die door het virus zijn getroffen, gaan door een hel! Als ze dan na 14 dagen aan de beademing op de IC. uiteindelijk weer naar huis mogen, hebben ze geluk. De daaropvolgende revalidatie kan dan nog vele maanden duren. Een heleboel patiënten komen echter nooit weer thuis!
Nou hebben we alles wel gehad, dus nog maar even dit:
Namens het bestuur, Sytse Buursma regioredakteur.
De volgende bijdrage is rond 6 september.
