Bij een begin beginnen.......

We gaan gewoon maar weer beginnen………

De “zomerstop” is voorbij, de scholen zijn weer begonnen, dus doen wij ook maar weer een paar voorzichtige pogingen om onze website met materiaal te vullen. Zoals we samen het zomerseizoen met de bewuste “zomerstop”in gingen, zo gaan we er ook maar weer uit. Over het weer niets te klagen, al komt er nu (eindelijk) eens af en toe wat (noodzakelijke) neerslag.

Laten we eerlijk wezen! Het was de laatste tijd redelijk mooi en rustig zomenweer, met mooie temperaturen. Niets te klagen dus. Maar ja, we zitten nu in september en de herfst is begonnen. En dat kon je gelijk al merken op 03 sept.j.l. Toen leek het er op, dat de eerste herfstdag al was begonnen. Een onstuimig weerbeeld met af en toe een fikse bui! Zo, daar konden we maar vast even aan wennen!

Even er tussendoor:

Zo, dat is nu ook weer even gecontroleerd en vastgelegd, u pakt ook samen met mij de draad weer op. Samen gaan wij verder kijken hoe het nu verder zal moeten gaan met het voortbestaan van onze eigenste regio Fryslân!

Ik schreef het al eens eerder: “Wat de toekomst brengen moge….Misschien een “unicum”! Afwachten….. .

Nu val ik van het een in het ander, maar wij als bewoners van ons huis maakten een “unicum”mee en daar wil ik u deelgenoot van maken. Op zich stelt het niks voor, maar voor ons als bewoners was het de allereerste keer!

U moet weten dat waar wij wonen een gebied is, waar vrij veel koeien rondlopen. Logisch natuurlijk, met in de naaste omgeving wel zo’n minstens 4 veehouderijen. De zwartbonte koeien op bovenstaande foto zijn melkgevende exemplaren van onze overbuurman en hij heeft er veel meer! Waar ze dagelijks in lopen (u ziet het zelf) is gras, veel gras. Overal waar wij kijken is gras, altijd veel gras.Normaal is het gemiddeld gekleurd groen, als het iets eerder is afgemaaid is het lichtgroen.

Soms is er tegenwoordig ook wel eens een perceel waarin mais is geteeld. Dat kan ook wel eens een ander stuk zijn. Maar het merendeel van de bodembedekker is toch altijd weer gras. Dat wordt dan op den duur, zo lang als wij daar wonen ( en dat is zeker al méér dan 50 jaar!) een vaststaande gewoonte. We weten al niet beter; als je uit het raam kijkt zie je gras. Met soms een flink aantal zwartbonte runderen er in. Wanneer komt nu dat unicum? Nu:

Afgelopen voorjaar groeide er ook een gewas dat weer gewoon op gras leek. Ik verbaasde mij er echter al wel over, dat het nu eens niet gemaaid werd en er ook geen koebeesten in rondliepen. Vreemd, het was wel groen, werd hoger en hoger (geen mais). Totdat er afgelopen zomer, toen dit kniehoge gewas geel geworden was en er plotseling op een dag een groot, groen gevaarte in rond reed. Zo iets heet: maaidorser of “combine”.

Deze grote machine maaide dus de daar groeiende tarwe, dorste dat uit de halmen en liet het gedorste stro in grote stofwolken achter op het land.

Persoonlijk kende ik die methode wel. Maar zeker niet bij ons aan de overkant van de weg, zo dicht bij na al die vele jaren met gras! Voor ons was dat een “Unicum“!

Dit hebben wij dus beleeft; wat onze vereniging te wachten staat is voorlopig nog afwachten. Ik ga niet “koffiedik kijken” Komt tijd komt raad !! Misschien heeft ons regiobestuur nog “iets in de hoge hoed”.