Wat nu?

 

Wat moet je nu gaan bedenken? Waar ga je nu over schrijven in deze blog op deze website? Immers, al het belangrijke nieuws wordt gedomineerd door de oorlog in Oekraïne. Niet eens zo heel ver van ons vandaan. Al die duizenden vluchtelingen en ontheemden. Al die onschuldige burgers in schuilkelders en ondergrondse metrostations. De levensgevaarlijke beschietingen, bombarderen van burgerdoelen, aanvallen op kerncentrales, kortom volkomen destruktie van delen van stad en land!

Al die daadkrachtig inwoners, die vol emotie willen strijden voor rechtvaardigheid en democratie, met alles wat ze maar kunnen vinden om de opmars van het Russische leger tegen te houden. Al die inspanningen binnen de NAVO om de Russische leiders pogen te keren met allerhande sancties. De vindingrijkheid van mensen om verlaten huisdieren te redden, als ook de dieren uit bedreigde dierentuinen.

Al die zaken, die ik dan te melden heb, gegoten in elke 14 dagen een paar verhalen, zijn daarbij vergeleken toch maar “peanuts”? Maar goed, omwille van de continuïteit gaan we toch maar weer van start. Maar het allerliefste wilde ik dat het anders was !

De eerste week van maart was best te doen, elke dag zon en droog. De nachten zijn nog wel koud, met af en toe wel een paar graden onder het vriespunt. Maar omdat de zon nu langzamerhand steeds meer kracht krijgt en het in de luwte al snel aangenaam is, lopen er ook steeds meer voorjaarsbollen uit. De temperatuur ook! Steeds meer oplopend naar dubbele cijfers en ook geen nachtvorst meer.

De eerste twee weken van maart 2022 zijn de warmste weken van deze maand sinds het registreren.

Met andere woorden: Het gaat heven !!

Niet alleen slechts krokussen, ook de akonieten (zoals hieronder) gaan meedoen.

Dan wil en kan nog een andere geel bloempje natuurlijk niet achterblijven. Het speenkruid komt ook al om de hoek kijken met de kleine gele bloempjes. Aan hun worteltjes zitten bolletjes, waarmee ze stikstof verzamelen, waardoor dit plantje de bodem verbeterd.

De A.L.V., ofwel de (Landelijke) Algemene Leden Vergadering.

Voor dit evenement zijn de leden van Aviornis International Nederland te gast bij regio West-Brabant. Véél meer informatie daarover is te vinden in het  februari-boekje op bladzijde 86 en 87. U dient zich voor deze bijeenkomst wel op te geven tot uiterlijk 20 maart ! Dus u hebt nog een paar dagen !

Regionieuws.

Op de vrijdag 4 maart j.l. gehouden regiobijeenkomst in Tijnje hadden slechts 8 leden de moeite genomen om te komen. Deze wat late uitvoering van een nieuwjaarsborrel had echt wel meer belangstelling verdiend. De regiofinanciën waren even doorgenomen en goedgekeurd. Er was een mondeling jaarverslag van de sekretaris en een overzicht van de ledenadministrateur. De laatste deelde ons mee, dat het totale ledenbestand nu 183 leden bedraagt. Dan was de opkomst ietsje meer dan 5%. Dat is maar weer heel erg magertjes. Het kan zo natuurlijk niet verder doorgaan. Er werd een oude DVD over watervogels vertoond.

Onze voorzitter, Jeroen Koeze is opgevolgd door de, al een tijdje interim voorzitter, Sybrand Dijkhuizen.  Algemeen lid Egbert Boezerooy heeft ook een opvolger, e.e.a. is nog niet helemaal duidelijk, daarover later meer. Het winterseizoen van onze regio is afgesloten. De eerstvolgende regiobijeenkomst is nu al voorzichtig vastgelegd op vrijdagavond 9 september a.s. maar dat is nog een heel end weg ! Een datum voor een eventuele ruilbeurs is misschien 17 of anders 24 september. Een busreis zit er voorlopig niet in. Zodra er ander nieuws is zal dat op tijd worden bekend gemaakt.

In memoriam G.Kootstra.

Onlangs is overleden ons altijd zeer belangstellend regiolid dhr. Gosse Kootstra. Er was eigenlijk géén regiobijeenkomst, waar hij en zijn vrouw niet aanwezig waren. Ook bij door de regio Fryslân georganiseerde busreizen waren ze samen vaak van de partij. Zij behoorden eigenlijk tot het vaste bestand! In het wel en wee van allerhande Aviornisvogels was de familie Kootstra zeer geïnteresseerd. Sinds het overlijden van zijn echtgenote zagen we hem eigenlijk niet meer.

Dat hij moge rusten in vrede.

Gezien.

                                                                 

Ik zie ook wel eens wat. Vooral als het voorbij vliegt. Of op een andere manier beweegt.Zo zag ik begin maart op achternamiddag een hele grote wolk kieviten over ons huis vliegen richting het zuiden. Dat is natuurlijk een voorteken. Vermoedelijk afkomstig van wat noordelijke streken gingen ze nu zo langzamerhand de wat zuidelijke gebieden opzoeken. Het zal dan ook niet meer zo lang gaan duren dat het eerste kievietsei gevonden gaat worden, vooral als de omstandigheden zo blijven voortduren.

Op het moment dat je dat dan schrijft, wordt je door de tijd ingehaald. Het allereerste Nederlandse kievietsei is in het Twentse Hengevelde gevonden op een met gras ingezaaid maisperceel. Het was er niet één, maar er lagen zelfs al twee in het nest !

Op het andere plaatje staan 2 ringmussen afgebeeld. Die zag je voorheen veelvuldig, maar de afgelopen jaren steeds minder. Sinds kort spotte ik er twee tussen al die andere mussen bij de vetbollen in de struik naast het raam. Maar meer dan twee zag ik niet. En er was er nog een op de voedertafel aan de andere kant van het huis. Maar dat was er ook slechts 1. Het gaat absoluut helemaal niet goed met deze mussensoort.

Schapen, wolven en varkens.

                                                                 

 

Schapenhouders in de provincie Drenthe zijn er helemaal klaar mee. Ze zijn de wolven spuugzat ! In Drenthe zijn al tientallen schapen ten prooi gevallen en het worden er alleen maar méér. Dat komt omdat er in deze provincie alleen maar gehouden dieren te pakken zijn en geen wilde, zoals op de Veluwe. Daar kunnen de wolven o.a. varkens vangen.

Maar in bovenstaande provincie mogen nu eenmaal géén wilde zwijnen leven. Die zijn daar verboden. Als het provinciebestuur besluit wél wilde varkens toe te laten, dan kunnen wolven ook die vangen en opeten. maar dat zullen ze dan nog wel eerst even moeten leren.

Wéér een minder !

Ergens anders, namelijk op de A2 bij Weert, is in de nacht van 15 op 16 februari j.l. een wolf aangereden en gedood. Het zou gaan om een mannelijk exemplaar, een reu dus. Er wordt, zoals altijd, weer allerhande onderzoek naar gedaan. Dan let men op leeftijd, geslacht, maaginhoud en conditie. Ook zal dan via DNA de herkomst worden vastgesteld.

In Fryslân gespot.

In onze provincie is nu voor het eerst een goudjakhals gespot.

Sinds 2016 zijn er al meer ontdekt, o.a. in de provincie Groningen, Drenthe, Gelderland en Utrecht. Omdat zo erg schuw zijn en men ze helemaal niet vaak te zien krijgt, kan het best gebeuren dat er al véél meer in Nederland leven. Ze voelen zich thuis in moerassige gebieden, landbouwgronden en in bossen met daartussen open velden. De grootte ligt tussen vos en wolf in. Die laatste vind het een voedselconcurrent en maakt ze dood. Het voedsel bestaat uit muizen, ratten, konijnen, maar er wordt ook wel gedacht dat ze ruiende ganzen zouden doden en opeten. Een goudjakhals is niet gevaarlijk voor de mens.

Nogmaals de wolf, nu in aantallen.

In Duitsland + de Benelux leven nu 159 wolvenroedels. Er zijn ook nog 29 paartjes en 21 losse individuen. In 151 wolvenroedels zijn in totaal vorig jaar 565 jongen geboren. Vooral de meeste wolvenpopulaties leven in het oosten van Duitsland, zo’n beetje tegen de grens met Polen aan.

In Nederland leefden er tot april 2021 een roedel + een paartje + twee enkelingen. In december huisde er een roedel op de Noord-Veluwe en drie enkelingen in de rest van Nederland. (Veluwe, de Grote Heide en Drenthe). De Nederlandse wolven zijn meestal afkomstig van Duitse roedels, maar er zijn er ook met een Centraal Europese achtergrond.

Er wordt verwacht dat ook landen als Frankrijk, Polen en Denemarken zich gaan aansluiten bij het centraal verzamelen van internationale wolvengegevens.

Vogelgriep.

Op een paar kilometer afstand van Sneek, in Scharnegoutum, is rond 25 februari bij een particuliere watervogelhouder tussen zijn dieren vogelgriep vastgesteld. Al de +/- 90 vogels moesten worden geruimd en je kunt er van uit gaan, dat plotsklaps al je gekoesterd pluimvee weg, absoluut helemaal niet leuk is. Wat heet, dat is een ramp; vooral als je deze liefhebberij al zo lang uitoefent.

Bij een vleeskuikenbedrijf in Son (de soortgelijke vogels op bovenstaande foto leven gewoon buiten en niet in een kolossale kippenschuur), moesten 170.000 vleeskuikens worden geruimd, omdat daar ook vogelgriep was vastgesteld. Er lag nog een ander bedrijf in de buurt en op afstand nog eens 8. Binnen de 10 kilometercirkel kregen nog 27 bedrijven een vervoersverbod.

Maar het wordt nog erger. In Lunteren werd op 10 maart dezelfde ziekte vastgesteld in een pluimveebedrijf met 57000 dieren. Die werden allen weer geruimd, net als de dieren op twee binnen 1 kilometer afstand staande bedrijven. Totaal zijn dat er duizenden. Maar er gaat ook gelijk een vervoersverbod gelden voor al die 228 pluimveebedrijven binnen de 10 kilometerzone. Tweehonderdachtentwintig !!

Uitzonderingen op het vervoersverbod zijn: aanvoer van nieuwe kuikens !! + afvoer naar de slachterij.

Begrijpt u het nog ??

Pardoes uit de lucht gevallen !

Op de snelweg A2 zijn op 3 maart tijdelijk een paar rijstroken afgezet i.v.m. tientallen dode spreeuwen die er op lagen. De vogels waren zo maar plotseling op de snelweg terecht gekomen. Niemand wist hoe dat kon gebeuren. Het heeft wel tot een flinke file geleid, want het opruimen van die vogellijkjes nam meer dan 50 minuten in beslag.

En dan nog even dit:

Namens het bestuur, Sytse Buursma, regioredakteur.

De volgende bijdrage aan deze blog is rond 27 maart.

 

 

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *