Nu Roodkapje nog……
Het wordt al weer langer licht!
We zijn januari al weer voorbij. Het was nog wel even een soort kwakkelwinter, met nu en dan wat sneeuw, ‘s nachts wat lichte vorst, tonnen zout op de wegen en af en toe code geel. Maar je kunt al weer merken dat het eerder begint te dagen en het iets langer duurt voordat het echt donker wordt. Bovendien staan de sneeuwklokjes al veel beter zichtbaar te worden en steken de narcissen ook al flink hun neuzen boven de aarde uit. Kortom, we gaan de goede kant op! Eerst nog even door die herfstige periode worstelen. Zo nu en dan is het flink nat en behoorlijk winderig!
Kieviet en zilverreiger.
Heel veel kieviten bleven in Nederland hangen deze winter, misschien dit jaar wel meer dan ooit. In het midden van ons land en in het zuiden waren hele grote groepen te vinden. Ook in onze provincie waren het er heel veel. Het waren niet alleen Nederlandse vogels, ze kwamen ook uit Scandinavië, Polen en Rusland. Na het korte, maar iets strenge wintertje zijn alle kieviten naar wat zuidelijker streken vertrokken. Of ze daarna nog verder zullen afzakken is vaak niet duidelijk, omdat ze meestal niet van plan zijn veel onnodige energie te verspillen. De zilverreigers uit Oost-Europa en Scandinavië wilden hier ook wat overwinteren en probeerden de vorstgrens voor te blijven. Ze zijn mogelijk even wat zuidelijker getrokken, maar intussen zijn er hier ook weer exemplaren te zien. Er is genoeg te eten, want veldmuizen zijn er dit jaar ook weer genoeg.
‘s Werelds eenzaamste wilde eend..
Ver voorbij Australië en Nieuw-Zeeland ligt een 260 km² groot eiland in de Stille Oceaan. Dat eiland heet Niue. Op dat eiland leefde een wilde eend-woerd, die de naam Trevor had gekregen en hij gold op dat eiland als de meest eenzame wilde eend op de hele wereld. Hij was daar terecht gekomen tijdens een hevige storm in januari 2018, maar hoe precies was eigenlijk ook niet helemaal duidelijk. Op dat eiland Niue leven nog geen 2000 mensen, zijn geen rivieren, meertje, vijvers of poelen, dus leefde de eenzame wilde eend Trevor bij een (steeds) door de brandweer bijgevuld poeltje langs de kant van de weg. Uiteindelijk bleef de watervogel niet helemaal alleen, want hij kreeg gezelschap. Er kwamen een haan, een kip en een “weka” bij. (Weka is een inheemse grote bruine, niet vliegende, loopvogel, tot wel 70 cm. lang. Eigenlijk een grote ral, Gallirallus australis) Helaas is de door de inheemse bevolking uitgeroepen ‘s werelds meest eenzame wilde eend uiteindelijk dood gebeten door een hond!
Daar is Roodkapje!
Eindelijk, daar is ze dan. We hebben er misschien wel wat lang op moeten wachten, maar hier is ze dan, zelfs op de foto met haar grote vriend. Overigens is ze wel iets enthousiast bezig met die schaatsen, maar wie weet, misschien wordt het toch nog wel even schaatsweer.
Een wolvin op de Veluwe heeft geen naam maar een nummer gekregen, GW998f en die zal het daarmee moeten doen. Zou het aloude sprookje dan toch in Nederland herhaald kunnen gaan worden? Er zijn hier intussen oude grootmoeders genoeg!
Deze wolvin met dat nummer verblijft nu al een half jaar op de noordelijke Veluwe en aan de hand van de keutels, die met zekere regelmaat gevonden en geanalyseerd worden, blijkt dat het telkens om dezelfde gaat. Er zou er ook nog een in het midden van de Veluwe wonen en in het oosten van het land zou er zich ook nog een exemplaar ophouden. Eenmaal gesettelde wolven eten minder vee en gaan over op reeën, zwijnen, edel-, en damhert. Het huidige territorium van de Noord-Veluwse wolvin is +/- 400/500 km² groot, maar wordt het een roedel dan zo maar tot 200 km² kleiner. Dat is nu gelijk het probleem, want eenmaal een roedel van tot mogelijk wel 6 dieren, zal er wel niet meer genoeg voedselaanbod in de bossen zijn. Dan worden eerst de schapen toch weer het slachtoffer.
Tot nu toe zijn er 174 schapen gedood. In Overijssel 54, in Drenthe 52, in Fryslân 26, Groningen 17 en Limburg 15. Ook in Gelderland 5 dode schapen, Flevoland 2, Utrecht 1 en Noord Brabant 2. Het getal van Overijssel is vrij hoog, omdat daar tegelijkertijd 31 schapen de dood vonden. Erg tragisch is ook dat niet in alle gevallen de betreffende schapen direkt dood zijn. Soms moet er een dierenarts aan te pas komen om erg beschadigde schapen snel uit hun lijden te verlossen!
Schadebedragen.
De totale, door wolven veroorzaakte schade bedraagt tot nu toe al € 33.000. Dat is al een heel bedrag, maar dat wordt gelukkig door de Nederlandse belastingbetaler vergoed. Even snel gerekend, dat is gemiddeld een kleine €200 per schaap!
Maar er is méér door dieren veroorzaakte schade, welke ook door ons, als belastingbetaler, wordt vergoed.
In 2017 werd er aan ganzenschade € 26 000 000 uitgekeerd. Dat is 26 miljoen!
Schade door smienten liep op tot € 983 000. Dat is ook al bijna een miljoen!
Aan door dassen veroorzaakte schade werd € 295 000 uitgekeerd.
Wilde zwijnen hebben voor € 225 000 vernield.
Bescherming versoepelen.
De beheerders van het Nationale Park De Hoge Veluwe willen heel graag de beschermende status van de wolf versoepelen. Immers de daar levende moeflons hebben ook een beschermde status en mocht de wolf in die omgeving een territorium gaan afbakenen en tot zijn jachtterrein gaan rekenen, dat is het snel gedaan met de populatie van die wilde schapen! De wolf zal daar gewoon beheerd moeten kunnen gaan worden.
Ook het CDA van onze provincie vindt dat de Europese Unie de regels betreffende de bescherming van de wolf in Nederland moet gaan versoepelen. Deze partij vindt: “niet beschermen maar beheren!” Er ontstaan nu risico’s voor mens en dier. Er werden vorig jaar 174 schapen gedood, waarvan er 26 in onze provincie ten prooi vielen. Gelukkig zijn er in Fryslân nog geen territoriale dieren. De komende drie jaar zal onze provincie de door wolven veroorzaakte schade met ons belastinggeld nog blijven vergoeden bij professionele veebedrijven en ook hobbyboeren. Van gewone dierhouders wordt verwacht dat ze gaan investeren in schadepreventie. Maar die betaalden toch ook gewoon belasting?
De Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein heeft onlangs toestemming gegeven om een wolf te doden, die al 6 schapen had gedood, want zelfs speciale hekken konden het dier niet tegenhouden. In sommige gevallen wordt in buurland Duitsland al van de regel afgeweken als ze een gevaar vormen of ernstige economische schade opleveren. In Saksen werd begin 2018 een wolf geschoten omdat het dier er twee honden had aangevallen en in 2016 werd een wolf gedood omdat deze veel te dicht de mensen benaderde en een aangelijnde hond aan viel.
Vrij recent heeft een Nederlandse jager tijdens een jacht ten zuiden van Berlijn een wolf doodgeschoten. Volgens de Nederlander viel de wolf met regelmaat meerdere jachthonden aan en had ze stevig gebeten. Waarschuwings-schoten hielpen niet. Dierenliefhebbers uit de stad zeggen nu dat het opzet was en de jager sprak van noodweer.
En dan nog even dit:
Volgende bijdrage rond 24 februari.
Namens het bestuur, Sytse Buursma. regioredakteur.
