Er even tussenuit.

Even helemaal weg.

De hierna volgende drie maanden zal deze blog niet worden bijgewerkt. U zult dus géén nieuws of wetenswaardigheden voorgeschoteld krijgen. Ik neem de vrijheid om er even tussenuit te gaan. De “slider”, de drie voorbij glijdende foto’s boven aan de website, zal wel worden bijgehouden. Dan hebt u toch nog af en toe een paar andere plaatjes met hoofdzakelijk Aviornisvogels en hun jongen.

De eerstvolgende bijdrage aan deze blog is op 1 augustus a.s. Mocht er intussen belangrijk verenigingsnieuws zijn, dan ontvangt u dat vast en zeker in uw eigen mailbox. Check die dus regelmatig!

Het wil nog niet.

                                                  

Het wilde nog niet echt vlotten met mooi lenteweer. Op vrijdag 21 mei leek het wel weer op een ouderwetse herfstdag. U ziet dezelfde plaatjes als vorige keer. Want het leek ook heel veel op vorige keer. Een harde wind, stormachtig langs de kust, af en toe in pittige buien evenzo pittige windvlagen. Dat was het recept voor die dag en zelfs in avond en nacht ging het nog even tekeer. De dagen daarna waren misschien wel de koudste Pinksterdagen in 75 jaar. Temperaturen rond 13º C. (soms nog wel lager) is om deze tijd van het jaar best nog wel fris! Er kwamen ook nog een paar koude en natte dagen achteraan. Daarna werd het echt aan het einde van mei     lente !!

Maar desondanks …..

                                                         

Het mag dan af en toe nog onaangenaam weer zijn geweest, de natuur neemt beslist geen pauze. Groei en bloei gaat gewoon verder.

                                                         

In de meimaand zijn bovenstaande bloeiende struiken en planten gewoontegetrouw heel vaak te zien.

Nu iets later…

Van deze oeverplant (maar die groeit ook wel op andere plekken) zijn de gele bloemen vaak wel rond half mei te zien. Echter dit jaar is de bloei blijkbaar wat uitgesteld. De knoppen zijn al wel te zien. De constant lage temperaturen zal er vast wel toe bijgedragen hebben.

Ei, ei…

 

We kennen allemaal wel de uitdrukking, die beschrijft dat in deze maand alle vogels hun voortplantingsprodukt produceren.

Daar is zelfs een speciaal gezegde voor dat ook nog leuk rijmt:

Maar als je nou zo’n gezegde gaat vertalen in een andere taal, bijvoorbeeld het Engels, dan is zo’n spreuk ineens lang zo leuk niet. Het loopt ook niet zo lekker meer als in het Nederlands. Gek hè?

Mei voorbij….

Als u dit leest, is de meimaand al voorbij. Dan komt juni, de maand waarin de rozen gaan bloeien. Er zitten nu al dikke knoppen in.

Ik heb er een mooie soort bij gezocht. Maar u weet natuurlijk wel veel beter, dat er een enorm scala aan soorten, maten en kleuren rozen is. Dank zij de ervaren rozenkwekers zijn er te veel varianten om op te noemen. Als je geluk hebt, zijn er ook nog heerlijk geurende soorten bij!

Ook in juni….

Meestal zo halverwege de maand juni vliegen de spreeuwen weer uit. Dat is ook elk jaar rondom dezelfde tijd. Ik weet dat er al jongen zijn, want naast de boom, waar ik een nestkast (voor de spreeuwen) in heb gehangen vond ik laatst een lichtblauwe dop. Van een spreeuwenei. Dan zullen ze ook wel gaan uitvliegen als zo ver zijn.

Blij van…..

Jawel, ik weet het wel. Ik kan soms zo maar blij worden van weer een bijzonder vogel in onze tuin. Dat gebeurt mij heel vaak. Vorig jaar waren ze er helaas niet. De jaren daarvoor regelmatig wel. Dit jaar zijn er zelfs twee. De geluiden, hun roep, heeft twee verschillende toonhoogtes. Het mannetje roept wat lager dan zijn eega.

                                                                         

Het zijn er twee, daarom een dubbele foto. Dit is geen echte foto, maar een tekening. Die scharrelde ik op. Een foto maken van een ransuil is best moeilijk. Overdag zijn ze lastig te vinden bij ons in die paar oude, rommelige coniferen. Ze maken zelf geen nest. Vaak gebruiken ze oude nesten van kraaien, of ze kraken er gewoon eentje. Als het dan langzamerhand donker begint te worden, verlaten ze de slaapplek. Overdag zie je ze niet, maar rond een uur of 10 vliegen ze de landerijen in. Gaan ze veldmuizen ophalen.

Het verenigingsleven.

 

Het openbare leven wordt steeds wat gemakkelijker. Er gaat telkens wat meer ruimte komen, zodra de cijfers omtrent de besmettingen en ziekenhuisopnames een dalende lijn te zien geven. Of het voor verenigingen mogelijk wordt om bijeenkomsten te houden is nu officieel nog onzeker. Maar het ziet er echt hoopvol uit! Daarom vooreerst nog wel het volgende:

Dus, het is nu nog moeilijk in te schatten hoe het verder gaat. Houdt daarom uw mailbox in de gaten. Het kan zo maar zijn, dat er verenigingsnieuws is.

Tenslotte, zoals in het begin van deze blog al aangegeven, tot 1 augustus gaan we er even tussenuit!

En dan nog even dit:

Namens het bestuur, Sytse Buursma, regioredakteur.

De volgende bijdrage aan deze blog is rond 1 augustus.